الله اول در قرآن یک قوم را آنچنان بالا می برد که بر جهانیان برتریش میدهد!
" اى فرزندان بنی اسرائیل (قوم یهود) از نعمتهايم كه بر شما ارزانى داشتم و [از] اينكه من شما را بر جهانيان برترى دادم ياد كنيد."! (سوره بقره، آیه ۴۷)
سپس نظرش پس از یک نافرمانی این قوم از دستوراتش عوض میشود و همان قوم را بوزینه می شمرد و طرد می کند!
" و كسانى از شما (قوم یهود) را كه در روز شنبه [از فرمان خدا] تجاوز كردند نيك شناختيد پس ايشان را گفتيم بوزينگانى طردشده باشيد. "! (سوره بقره، آیه ۶۵)
1- اگر این الله از آینده خبر داشت و میدانست که فرامینش از سوی این قوم در آینده زیر پا گذاشته میشود، پس چرا این قوم را آنچنان در کمال دید که آنها را بر همه جهانیان برتری داد!؟
آیا این قضاوتی نادرست از سوی یک خدای نادان و ناآگاه از آینده نبوده است!؟
آیا این قضاوتی نادرست از سوی یک خدای نادان و ناآگاه از آینده نبوده است!؟
2- و اگر نه، این الله از آینده خبر نداشت و نمیدانست این قوم یهود از دستوراتش سرپیچی خواهند کرد، باز هم نشان از نادانی و ناآگاهی این خدا دارد و چنین خدایی نمی تواند واقعی بوده و وجود داشته باشد.
البته اگر شرط را بر این قرار دهیم که خدایی هست و آن خدا، دانای مطلق است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر