نمونه
زیر یکی از هنرهای دیرینه خرافه سازی ما انسان ها از جمله ما ایرانیان است
که برای رسیدن به خواسته های دست نیافتنی خود آن را خلق کرده ایم، تا نشان
دهیم این انسان است که خرافات دینی را می سازد و به آنها زندگی می بخشد!
کاری که ما انسانها از بدو پیدایش و یا فرگشت در روی کره زمین به آن دست
زده ایم تا درد نادانی و بی دانشی را با این ساخته های دستمان برطرف کرده و
درمان نمائیم!
لابد می پرسید چطور یک چوپان از شبانی به واسطه گری بین مردم و خدا برای برآوردن حاجت های آنان رسیده است!؟
داستان این مقدس سازی در منطقه ای بنام آباد علی در شیراز شکل میگیرد و دهان به دهان میچرخد.
ماجرا از آنجایی آغاز میشود که:
» چوپانی بنام علی بُزهایش (هفت بُز) را در تپه های چمران گم میکند و هرچه می گردد آنها را نمی یابد.
او برای پیدا شدن بُزهایش روی خاک با چوبدستی تصویر تمام بُزها را می کشد. اونیت میکند و هفت سنگ را روی هم می گذارد. به عدد بُزها به درختی دخیل می بندد و هفت بار دور تپه ای می چرخد و بُزهایش را صدا می زند و از فرط خستگی به خواب می رود.
در خواب نوری سبز بر او ظاهر می شود و محل بُزها را به او نشان می دهد. از خواب بیدار می شود و پس از ساعتی بُزها را می یابد!
دیری نمی گذرد که مردم از این موضوع باخبر می شوند ونطفه یک خرافه مقدس بسته میشود، جان و وسعت می گیرد و پیروان و مریدانش نیز زاده میشوند! تا جائیکه چوپان شبانی را رها میکند و مولا و مقتدای مردم می گردد. «
اکنون این منطقه‌ای مشهور به «آبادعلی» هفت سه شنبه اول سال میزبان و شاهد حضور جمعی کثیر از مردم است که برای برآورده شدن حاجات خود آداب و رسوم عجیب و غریب این چوپان را برای پیدا کردن بُزهایش بجا می آورند!
ترتیب این آداب و مراسم حاجت خواهی از این چوپان در منطقه آباد علی از این قرار است:
1- حرکت به سمت تپه و واسطه قرار دادن «چوپان علی» بین حاجات خود و خدا!
2- خرید شمع و پارچه سبز!
3- گذاشتن هفت سنگ روی یکدیگر هرکدام به یک نیت!
4- گره زدن پارچه سبز به بوته‌های بالای تپه!
5- روشن کردن شمع به یاد نوری که «عابدعلی» دید!
6- نوشتن و کشیدن حاجات بر روی سنگ!
7- هفت مرتبه دور زدن تپه به صورت سینه‌خیز!
8- صدا زدن بزهای چوپان علی و برداشتن آب به نیت تبرک و شفا!
و اینگونه خرافات و مقدسات ساخته شدند، میشوند و بازهم ساخته خواهند شد.
اگر کمی تامل کنیم، آیا به این نتیجه نخواهیم رسید که همه ادیان و مذاهب دنیا از یک خرافه ساده شروع شدند و سپس در طول تاریخ بشریت جان گرفتند و همانند اختاپوس ریشه دوانیدند؟
چرا شک نکنیم که کعبه و سایر خرافات اسلامی هم چنین آغازی داشته اند؟!
فقط برای اینکه در یک کتاب دینی نوشته و ساخته دست بشر این تخیلات شیادان و دکانداران دین آمده، میتواند مدرک خِردگرایانه و اندیشمندانه ای برای ما باشد؟؟
دانی که چرا، دار مکافات شدیم؟
ناکرده گنه، چنین مجازات شدیم؟
کُشتیم خِردُ، دار زدیم دانش را
در بند و اسیر، صد خرافات شدیم!
لابد می پرسید چطور یک چوپان از شبانی به واسطه گری بین مردم و خدا برای برآوردن حاجت های آنان رسیده است!؟
داستان این مقدس سازی در منطقه ای بنام آباد علی در شیراز شکل میگیرد و دهان به دهان میچرخد.
ماجرا از آنجایی آغاز میشود که:
» چوپانی بنام علی بُزهایش (هفت بُز) را در تپه های چمران گم میکند و هرچه می گردد آنها را نمی یابد.
او برای پیدا شدن بُزهایش روی خاک با چوبدستی تصویر تمام بُزها را می کشد. اونیت میکند و هفت سنگ را روی هم می گذارد. به عدد بُزها به درختی دخیل می بندد و هفت بار دور تپه ای می چرخد و بُزهایش را صدا می زند و از فرط خستگی به خواب می رود.
در خواب نوری سبز بر او ظاهر می شود و محل بُزها را به او نشان می دهد. از خواب بیدار می شود و پس از ساعتی بُزها را می یابد!
دیری نمی گذرد که مردم از این موضوع باخبر می شوند ونطفه یک خرافه مقدس بسته میشود، جان و وسعت می گیرد و پیروان و مریدانش نیز زاده میشوند! تا جائیکه چوپان شبانی را رها میکند و مولا و مقتدای مردم می گردد. «
اکنون این منطقه‌ای مشهور به «آبادعلی» هفت سه شنبه اول سال میزبان و شاهد حضور جمعی کثیر از مردم است که برای برآورده شدن حاجات خود آداب و رسوم عجیب و غریب این چوپان را برای پیدا کردن بُزهایش بجا می آورند!
ترتیب این آداب و مراسم حاجت خواهی از این چوپان در منطقه آباد علی از این قرار است:
1- حرکت به سمت تپه و واسطه قرار دادن «چوپان علی» بین حاجات خود و خدا!
2- خرید شمع و پارچه سبز!
3- گذاشتن هفت سنگ روی یکدیگر هرکدام به یک نیت!
4- گره زدن پارچه سبز به بوته‌های بالای تپه!
5- روشن کردن شمع به یاد نوری که «عابدعلی» دید!
6- نوشتن و کشیدن حاجات بر روی سنگ!
7- هفت مرتبه دور زدن تپه به صورت سینه‌خیز!
8- صدا زدن بزهای چوپان علی و برداشتن آب به نیت تبرک و شفا!
و اینگونه خرافات و مقدسات ساخته شدند، میشوند و بازهم ساخته خواهند شد.
اگر کمی تامل کنیم، آیا به این نتیجه نخواهیم رسید که همه ادیان و مذاهب دنیا از یک خرافه ساده شروع شدند و سپس در طول تاریخ بشریت جان گرفتند و همانند اختاپوس ریشه دوانیدند؟
چرا شک نکنیم که کعبه و سایر خرافات اسلامی هم چنین آغازی داشته اند؟!
فقط برای اینکه در یک کتاب دینی نوشته و ساخته دست بشر این تخیلات شیادان و دکانداران دین آمده، میتواند مدرک خِردگرایانه و اندیشمندانه ای برای ما باشد؟؟
دانی که چرا، دار مکافات شدیم؟
ناکرده گنه، چنین مجازات شدیم؟
کُشتیم خِردُ، دار زدیم دانش را
در بند و اسیر، صد خرافات شدیم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر