در قرآن سه بار از کلمه‌ی اهل بیت استفاده شده، که هر سه بار منظور زنان و یا مادران پیامبران است:
... وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا (احزاب/33)
و در خانههايتان بمانید و آرایش ننمائید مانند آرایش کردن روزگار جاهليت گذشته، و نماز برپا داريد و زكات بدهيد و از الله و فرستادهاش پیروی نمائید، الله فقط مىخواهد پلیدی را از شما اهل بیت بردارد و شما را پاك و پاكيزه گرداند. (از اهل بیت درخواست می‌شود که آرایش ننمایند)
اما آیات پیش از این آیه:
يَا نِسَاء النَّبِيِّ مَن يَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (احزاب/30)
اى همسران پيامبر! هر کسی ازشما فحشاء را انجام داد عذابش دوبرابر خواهد بود و (انجام) این برای الله خیلی آسان است.
وَمَن يَقْنُتْ مِنكُنَّ لِلَّهِ وَرَسُولِهِ وَتَعْمَلْ صَالِحًا نُّؤْتِهَا أَجْرَهَا مَرَّتَيْنِ وَأَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كَرِيمًا (احزاب/31)
و هر کسی از شما(زنان محمد) که فرمانبردار الله و فرستادهاش باشد و كار شايسته انجام دهد، پاداشش را برابر مىدهيم و برای او روزى نيكوی را فراهم می نمائیم.
يَا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا (احزاب/32)
اى همسران پيامبر! شما مانند هیچکدام از دیگر زنان نيستيد اگر تقوا پیشه نمائید؛ پس به ناز گپ نزنید تا کسیکه در دلش بيمارى است طمع ورزد، و سخنانی شايسته بگوييد.
و آیه‌ی پس از آیه‌ی 33 سوره‌ی احزاب:
وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا (احزاب/34)
و آنچه از آيات الله و حكمت را در خانههاى شما خوانده مىشود ياد كنيد؛ همانا الله همواره تیزبین و آگاه است.
همانگونه که مشاهده می‌گردد، تمام فعل‌های بکار گرفته شده صیغه‌ی مؤنث است (اگر مذکر و مؤنث با هم مد نظر باشد از صیغه‌ی مذکر استفاده خواهد شد). در اینجا آشکارا خطاب به زنان محمد است.
شاید گفته شود که اگر خطاب به زنان است، پس چرا قبل از این کلمه از ضمیر مذکر "کُم" استفاده شده است؟
در پاسخ باید گفت که خود این کلمه(اهل البیت)، کلمه‌ای است مذکر،
و باز در اینجا منظور از اهل بیت؛ مادر موسی است:
وَحَرَّمْنَا عَلَيْهِ الْمَرَاضِعَ مِن قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ (قصص/12)
و از پيش شيردهنگان را بر او حرام گردانيده بوديم ، پس (خواهر موسی) گفت آيا شما را به اهل بیتی راهنمايى كنم كه براى شما از وى سرپرستى كنند و خيرخواه او باشند؟
خطاب به او(مادر موسی) از اهل بیت استفاده شده است. (شرح این داستان از نظر قرآن و نژادپرستی دینی)
پس با توجه به آیات بالا به نظر می‌رسد که منظور از اهل بیت در قرآن زنان باشد اما بر طبق حدیثی محمد که در منابع معتبر اسلامی مانند صحیح مسلم نیشایوری وجود دارد هنگامیکه ایه 33 سوره احزاب از سوی محمد بیان شد او علی و حسن و حسین و فاطمه را زیر عبای سیاهی که از مو بافته بود را برد الله می‌خواهد پلیدی را از شما اهل بیت دور کند:
قَالَتْ عَائِشَةُ خَرَجَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم غَدَاةً وَعَلَيْهِ مِرْطٌ مُرَحَّلٌ مِنْ شَعْرٍ أَسْوَدَ فَجَاءَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ جَاءَ الْحُسَيْنُ فَدَخَلَ مَعَهُ ثُمَّ جَاءَتْ فَاطِمَةُ فَأَدْخَلَهَا ثُمَّ جَاءَ عَلِيٌّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ قَالَ "إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا".
(صحيح مسلم / كتاب فضائل الصحابه / باب فضائل أهل بيت النبی)
عایشه گفت: رسول الله صبح بيرون رفت و بر دوشش عبايی نقشدار از مو سياه بود؛ پس حسن پسر علی آمد و او را در زير عبا برد، حسين آمد و او را نیز وارد کرد، علی آمد او را نيز وارد کرد؛ سپس گفت: الله می‌خواهد از شما اهل بيت پليدیها را دور کند و شما را پاک نمايد.
اهل سنت چنین استدلال می‌کنند که محمد در این حدیث دعا کرد که الله علی، فاطمه، حسن و حسین را نیز در زمره اهل بیتش قرار دهد و اگر زنان او نبودند به این دلیل بود که قرآن آنان را اهل بیت قرار داده است.
به هر حال و با توجه به آیات و احادیث، آنچه که مسلم است این موضوع می‌باشد که میان سخنانی که محمد از قول خدایش، الله به زبان آورده و برخی از رفتارهایش تناقض وجود دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر