احکام و آیین شرع اسلام، قوانینی بدوی و بجا مانده از دوران بربریت در قرن حاضر
4- طبقه بندی آیات قرآن بر اساس موضوعات در بحث مجموعه آیات الهی الله در باب احکام و شرع آیین اسلام.
جمع کل: 30 سوره و 167 آیه، در هفده نوشتار.
نوشتار 2 از 17
بقره( 124 تا 128- 142 تا 145- 149- 150- 158- 168- 172- 173- 180 تا 185- 189- 195 تا 200- 203- 217- 219- 238- 239- 256- 275- 276- 278- 279- 282- 283) آل عمران (19- 28- 85- 96- 97- 130- 131) نساء (7- 8- 11- 12- 16 تا 18- 31- 33- 43- 59- 92- 94- 101 تا 103- 176) مائده (1 تا 6- 33- 67- 87 تا 91- 94 تا 97- 106 تا 108) انعام (119- 121- 137- 140 تا 146- 151) انفال (1- 7- 26- 41- 68- 69) احزاب(27) اعراف (31) توبه (3- 28- 29- 36- 60) هود (113- 114) حجر (87) نحل (5 تا 8- 14- 57 تا 60- 115- 118) الاسراء (1- 31- 32- 78- 79- 85- 110) ط (130) حج (25 تا 30- 33- 34- 36- 37- 41) نور (1 تا 9- 33) تکویر (8- 9) عنکبوت (67) روم (17- 18- 38- 39) سجده (11) ق (39) الحجرات (12) ابراهیم (35- 37) محمد(4) شوری (38) فتح (15- 19- 20- 21- 25- 27) الطور (49) الحدید (18) جمعه (9 تا 11) تغابن (17) المزمل (2 تا 4- 20) الحشر( 5 تا 9) صف(13) قریش (2) = 34 سوره و 185 آیه.
مجموعه بحث آیات الهی الله در باب احکام و شرع آیین اسلام مشتمل بر 5 بحث میباشد:
1-4 مجموعه آیات الهی الله در باب احکام و شرع آیین اسلام: مشتمل بر 13 بند.
2-4 مجموعه آیات الهی الله در خصوص توصیه های اخلاقی و شرعی: مشتمل بر 9 بند.
3-4 مجموعه آیات الهی الله در باب جهاد:مشتمل بر یک بند.
4-4 ...................................قتال و کشتار:مشتمل بر دو بند.
5-4 ...................................غنائم و اموال مسروقه:
در بحث مجموعه آیات الهی الله در باب احکام و شرع آیین اسلام به جلوه هایی از بینش خودخدابینی آیین سیاسی اسلام بر می خوریم. این احکام زمینی و بشری مخلوطی از اصولی است که ثمره ادیان و دانش و تجربیات آدمیان از نسل های پیشین است. سرزمین عربستان بعلت تساهل دینی قوم عرب خواستکاه تمام ادیان بوده است و تمامی فرقه های دینی تا پیش از ارائه اسلام بطور مسالمت آمیزی در کنار همدیگر زندگی می نمودند. پس رد پایی از تمام این ادیان بخصوص احکام یهود و رسوم جاهلیت و یا بهتر است گفته شود رسوم قبایل عرب پیش از اسلام در احکام این آیین امری طبیعی است.
آیات فوق که متعلق به احکام و شرع آیین اسلامی که پیامبرش خاتم الانبیاء است و گفته میشود کتابش هم آخرین کتاب آسمانی می باشد تمرکز بر شمشیر و خونریزی و خشونت دارد! این آیات احکام و قوانین اسلامی به هیچ وجه کوچکترین اشاره به ترویج و ترغیب به کشاورزی و دامداری و آبیاری و باغبانی و یا بازرگانی و تجارت و حق و حقوق کارگر و برنامه کار و پیشرفت و سازندگی که از اصولهای بسیار مهم زندگی بشری است ننموده است. مسائل بسیار مهمی مثل حفظ آب و حفر چاه و قنات و استفاده از زمین برای کشت و باروری و درختکاری و زراعت در آن کویر سوزان و خشک که آب و حفظ آب با ارزش ترین عنصر حیات و محیط زیست طبیعت است. موارد اجتماعی و بحث کودک و نوجوان و نیازهای قشر جوان به هیچ وجه آیاتی ندارند! اصولاٌ تمرکز بر ترویج اسلام به طریق شمشیر محور اصلی این آیات است!
از پرورش حیوانات اهلی که قوت و طعام آدمیان بوده و رعایت حال وحش در طبیعت و مراقبت لازمه با توجه به هوشمند بودن آدمی و داشتن قوه عقل و بالا بودن شدید مسئولیت وی به موازات این هوشمندی اشاره ای نکرده است! امور مهم آبیاری که اساس زندگی در آن طبیعت خشک کویر را می طلبد را بی پاسخ گذاشته است!
به قانون کار و کوشش و تلاش سازندگی در جامعه ای بهتر توجه ای نداشته است! بالطبع به روابط ارباب و کارگر و رعایت تعاون و حق کار و دستمزد کارگر که از عمده مطالب زندگی بوده و هست را هم بی جواب گذاشته است.
اساساٌ تک آیه ای در باره کار و تلاش روزمره برای زندگی موجود نمی باشد. تو گویی دیگران باید کشت و زرع و کار نمایند تا تازیان به استناد توبه(۲۹) و قانون باج شرعی جزیه از زحمت و دسترنج آنان بهره مند بگردند!
مجموعه آیات احکام و شرع آیین اسلام ترکیبی از قوانین تورات و رسم و رسوم اعراب پیش از اسلام در تلفیقی از تجربیات و آموخته های شخصی محمد ابن عبدالله از پیرامون محیط خویشتن بوده است. مطالبی هم مثل پل صراط- نماز پنج گانه- وجود روح- داشتن مهراب- داشتن تسبیح مواردی هستند که از امثال نظیر سلمان فارسی از آیین زرتشت و سایر ادیان مطلع و آز طریق دیگران به اطلاعات و آن دانسته های شخصی رهبر اسلام افزوده گردیده شد.
چرایی نبود و تاکید بر موارد فوق در قرآن بدین علت است که:
محمد آیین و احکام اسلام را برای قوم عرب طراحی می نماید. قوم عرب هم با کار و قوانین کار و کشاورزی و دامپروی بیگانه بود.
اجرای بدون شرط و شروط و تبعیت محض از مجموعه آیات احکام آیین اسلام است که برای فرد مسلمان فیض و ثوابی به همراه دارد. مرز بین مومن و کافر و مسلمان و غیر مسلمان در اجرا و پذیرش همین آیات است. آیاتی که با انجام و اجرای آن جهنمی برای همه منتقدان و مخالفان این باور دینی در همین دنیای زمینی ایجاد کرده است و شخص فاعل بر این احکام سرفراز و غرورمند از انجام آنچه خود فریضه شرعی و دینی می نامد بجز مصادره اموال و زن و بچه شخص مخالف خود در انتظار جوی عسل و شیر و شراب و حوری هم در جنت خواهد بود!
شخص مسلمان با اجرا هرچه شدیدتر این احکام اسلامی خود را موظف تر و محق تر به داشتن و تضمین بهشت با تمام وعده های آن می داند.
این فضل و فضیلت شرعی با تعریف امروزی جامعه از اخلاق و اعمال نیک کاملا متفاوت و متضاد است. در عصر نوین امروزه رعایت کلیت آیات جهاد- قتال- غنائم می تواند شخص مسلمان جویای اموال مردم و وعده های بهشت را برای همیشه به یک زندانی مادالعمر دین اسلام دچار نماید.
رحم و بخشش که دو عنصر ذاتی آدمیت و انسانیت می باشند را در این گونه آیات الهی نمی توان پیدا نمود. فرد معتقد بر این سه ضلع آیات در قرآن به مثابه رباط فاقد قوه عقلانی میگردد و پتانسیل هر نوع خشونت در هر نوع ابعادی را خواهد داشت. آیاتی مانند:
- بقره(191) هرکجا مشرکان را یافتید به قتل برسانید و از شهرها برانید.
- مائده(33) که آنها را به قتل رسانند یا به دار کشند و یا دست و پایشان را به خلاف ببرند.
- محمد(4) چون در میدان جنگ با کافران روبرو شوید.شجاعانه آنها را گذدن زنید تا از خونریزی بسیار از پا در آیند.
انجام این گونه آیات الهی است که منافات با قوانین جامعه امروزی دارد. این قبیل آیات چه فیض و فضیلت انسانی برای من مسلمان می تواند داشته باشد را باید در معنا و لفظ فضیلت در صدر اسلام با معنا و لفظ فضیلت در عقل آدمی جستجو کرد که دو برداشت کاملا متفاوت با هم دارند. انجام آیات فوق و کشتن و دزدی اموال و آواره نمودن و متلاشی کردن ملت ها و تمدنهای دیگر به همراه خواندن نماز فراوان و گرفتن روزه و رفتن پای پیاده به خانه الله مدینه در مکه ثواب و فضیلت صدر اسلامی بوده است!
این است معنای واقعی فضیلت در اسلام!
البته نوع اندیشان اسلامی بر این باور می باشند که تعاریف نوین از کلمه و معنا فضیلت در جوامع امروزی فرق نموده است و در قدیم الایام همه فاتحین با ملل مغلوب خود به همین صورت عمل می نموده اند. فرد نواندیش دینی بجای اینکه با خرد و عقل بر این آیات و تاریخ اسلام پشت سرش بنگرد با معادل سازی کلمات و حذف و تاریخ زدایی از حوادث خونین مدینه در صدد پوشیدن جامه قرن ۲۱ بر این اعمال هولناک است غافل از آنکه تمامی آن فاتحین اشخاصی زمینی بودند و ادعای اتصال به عالم ماورا را هم نداشتند. آنچه در خشونت مقدس تاکید شده است باید با خشونت های زمینی افرادی عادی دارای تمایز باشد که ندارد.
ادامه دارد...
4- طبقه بندی آیات قرآن بر اساس موضوعات در بحث مجموعه آیات الهی الله در باب احکام و شرع آیین اسلام.
جمع کل: 30 سوره و 167 آیه، در هفده نوشتار.
نوشتار 2 از 17
بقره( 124 تا 128- 142 تا 145- 149- 150- 158- 168- 172- 173- 180 تا 185- 189- 195 تا 200- 203- 217- 219- 238- 239- 256- 275- 276- 278- 279- 282- 283) آل عمران (19- 28- 85- 96- 97- 130- 131) نساء (7- 8- 11- 12- 16 تا 18- 31- 33- 43- 59- 92- 94- 101 تا 103- 176) مائده (1 تا 6- 33- 67- 87 تا 91- 94 تا 97- 106 تا 108) انعام (119- 121- 137- 140 تا 146- 151) انفال (1- 7- 26- 41- 68- 69) احزاب(27) اعراف (31) توبه (3- 28- 29- 36- 60) هود (113- 114) حجر (87) نحل (5 تا 8- 14- 57 تا 60- 115- 118) الاسراء (1- 31- 32- 78- 79- 85- 110) ط (130) حج (25 تا 30- 33- 34- 36- 37- 41) نور (1 تا 9- 33) تکویر (8- 9) عنکبوت (67) روم (17- 18- 38- 39) سجده (11) ق (39) الحجرات (12) ابراهیم (35- 37) محمد(4) شوری (38) فتح (15- 19- 20- 21- 25- 27) الطور (49) الحدید (18) جمعه (9 تا 11) تغابن (17) المزمل (2 تا 4- 20) الحشر( 5 تا 9) صف(13) قریش (2) = 34 سوره و 185 آیه.
مجموعه بحث آیات الهی الله در باب احکام و شرع آیین اسلام مشتمل بر 5 بحث میباشد:
1-4 مجموعه آیات الهی الله در باب احکام و شرع آیین اسلام: مشتمل بر 13 بند.
2-4 مجموعه آیات الهی الله در خصوص توصیه های اخلاقی و شرعی: مشتمل بر 9 بند.
3-4 مجموعه آیات الهی الله در باب جهاد:مشتمل بر یک بند.
4-4 ...................................قتال و کشتار:مشتمل بر دو بند.
5-4 ...................................غنائم و اموال مسروقه:
در بحث مجموعه آیات الهی الله در باب احکام و شرع آیین اسلام به جلوه هایی از بینش خودخدابینی آیین سیاسی اسلام بر می خوریم. این احکام زمینی و بشری مخلوطی از اصولی است که ثمره ادیان و دانش و تجربیات آدمیان از نسل های پیشین است. سرزمین عربستان بعلت تساهل دینی قوم عرب خواستکاه تمام ادیان بوده است و تمامی فرقه های دینی تا پیش از ارائه اسلام بطور مسالمت آمیزی در کنار همدیگر زندگی می نمودند. پس رد پایی از تمام این ادیان بخصوص احکام یهود و رسوم جاهلیت و یا بهتر است گفته شود رسوم قبایل عرب پیش از اسلام در احکام این آیین امری طبیعی است.
آیات فوق که متعلق به احکام و شرع آیین اسلامی که پیامبرش خاتم الانبیاء است و گفته میشود کتابش هم آخرین کتاب آسمانی می باشد تمرکز بر شمشیر و خونریزی و خشونت دارد! این آیات احکام و قوانین اسلامی به هیچ وجه کوچکترین اشاره به ترویج و ترغیب به کشاورزی و دامداری و آبیاری و باغبانی و یا بازرگانی و تجارت و حق و حقوق کارگر و برنامه کار و پیشرفت و سازندگی که از اصولهای بسیار مهم زندگی بشری است ننموده است. مسائل بسیار مهمی مثل حفظ آب و حفر چاه و قنات و استفاده از زمین برای کشت و باروری و درختکاری و زراعت در آن کویر سوزان و خشک که آب و حفظ آب با ارزش ترین عنصر حیات و محیط زیست طبیعت است. موارد اجتماعی و بحث کودک و نوجوان و نیازهای قشر جوان به هیچ وجه آیاتی ندارند! اصولاٌ تمرکز بر ترویج اسلام به طریق شمشیر محور اصلی این آیات است!
از پرورش حیوانات اهلی که قوت و طعام آدمیان بوده و رعایت حال وحش در طبیعت و مراقبت لازمه با توجه به هوشمند بودن آدمی و داشتن قوه عقل و بالا بودن شدید مسئولیت وی به موازات این هوشمندی اشاره ای نکرده است! امور مهم آبیاری که اساس زندگی در آن طبیعت خشک کویر را می طلبد را بی پاسخ گذاشته است!
به قانون کار و کوشش و تلاش سازندگی در جامعه ای بهتر توجه ای نداشته است! بالطبع به روابط ارباب و کارگر و رعایت تعاون و حق کار و دستمزد کارگر که از عمده مطالب زندگی بوده و هست را هم بی جواب گذاشته است.
اساساٌ تک آیه ای در باره کار و تلاش روزمره برای زندگی موجود نمی باشد. تو گویی دیگران باید کشت و زرع و کار نمایند تا تازیان به استناد توبه(۲۹) و قانون باج شرعی جزیه از زحمت و دسترنج آنان بهره مند بگردند!
مجموعه آیات احکام و شرع آیین اسلام ترکیبی از قوانین تورات و رسم و رسوم اعراب پیش از اسلام در تلفیقی از تجربیات و آموخته های شخصی محمد ابن عبدالله از پیرامون محیط خویشتن بوده است. مطالبی هم مثل پل صراط- نماز پنج گانه- وجود روح- داشتن مهراب- داشتن تسبیح مواردی هستند که از امثال نظیر سلمان فارسی از آیین زرتشت و سایر ادیان مطلع و آز طریق دیگران به اطلاعات و آن دانسته های شخصی رهبر اسلام افزوده گردیده شد.
چرایی نبود و تاکید بر موارد فوق در قرآن بدین علت است که:
محمد آیین و احکام اسلام را برای قوم عرب طراحی می نماید. قوم عرب هم با کار و قوانین کار و کشاورزی و دامپروی بیگانه بود.
اجرای بدون شرط و شروط و تبعیت محض از مجموعه آیات احکام آیین اسلام است که برای فرد مسلمان فیض و ثوابی به همراه دارد. مرز بین مومن و کافر و مسلمان و غیر مسلمان در اجرا و پذیرش همین آیات است. آیاتی که با انجام و اجرای آن جهنمی برای همه منتقدان و مخالفان این باور دینی در همین دنیای زمینی ایجاد کرده است و شخص فاعل بر این احکام سرفراز و غرورمند از انجام آنچه خود فریضه شرعی و دینی می نامد بجز مصادره اموال و زن و بچه شخص مخالف خود در انتظار جوی عسل و شیر و شراب و حوری هم در جنت خواهد بود!
شخص مسلمان با اجرا هرچه شدیدتر این احکام اسلامی خود را موظف تر و محق تر به داشتن و تضمین بهشت با تمام وعده های آن می داند.
این فضل و فضیلت شرعی با تعریف امروزی جامعه از اخلاق و اعمال نیک کاملا متفاوت و متضاد است. در عصر نوین امروزه رعایت کلیت آیات جهاد- قتال- غنائم می تواند شخص مسلمان جویای اموال مردم و وعده های بهشت را برای همیشه به یک زندانی مادالعمر دین اسلام دچار نماید.
رحم و بخشش که دو عنصر ذاتی آدمیت و انسانیت می باشند را در این گونه آیات الهی نمی توان پیدا نمود. فرد معتقد بر این سه ضلع آیات در قرآن به مثابه رباط فاقد قوه عقلانی میگردد و پتانسیل هر نوع خشونت در هر نوع ابعادی را خواهد داشت. آیاتی مانند:
- بقره(191) هرکجا مشرکان را یافتید به قتل برسانید و از شهرها برانید.
- مائده(33) که آنها را به قتل رسانند یا به دار کشند و یا دست و پایشان را به خلاف ببرند.
- محمد(4) چون در میدان جنگ با کافران روبرو شوید.شجاعانه آنها را گذدن زنید تا از خونریزی بسیار از پا در آیند.
انجام این گونه آیات الهی است که منافات با قوانین جامعه امروزی دارد. این قبیل آیات چه فیض و فضیلت انسانی برای من مسلمان می تواند داشته باشد را باید در معنا و لفظ فضیلت در صدر اسلام با معنا و لفظ فضیلت در عقل آدمی جستجو کرد که دو برداشت کاملا متفاوت با هم دارند. انجام آیات فوق و کشتن و دزدی اموال و آواره نمودن و متلاشی کردن ملت ها و تمدنهای دیگر به همراه خواندن نماز فراوان و گرفتن روزه و رفتن پای پیاده به خانه الله مدینه در مکه ثواب و فضیلت صدر اسلامی بوده است!
این است معنای واقعی فضیلت در اسلام!
البته نوع اندیشان اسلامی بر این باور می باشند که تعاریف نوین از کلمه و معنا فضیلت در جوامع امروزی فرق نموده است و در قدیم الایام همه فاتحین با ملل مغلوب خود به همین صورت عمل می نموده اند. فرد نواندیش دینی بجای اینکه با خرد و عقل بر این آیات و تاریخ اسلام پشت سرش بنگرد با معادل سازی کلمات و حذف و تاریخ زدایی از حوادث خونین مدینه در صدد پوشیدن جامه قرن ۲۱ بر این اعمال هولناک است غافل از آنکه تمامی آن فاتحین اشخاصی زمینی بودند و ادعای اتصال به عالم ماورا را هم نداشتند. آنچه در خشونت مقدس تاکید شده است باید با خشونت های زمینی افرادی عادی دارای تمایز باشد که ندارد.
ادامه دارد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر