آیا ادعای جاهلیت پیش از اسلام، حقیقت است یا دروغی دیگر؟
برای پاسخ به این پرسش بالا، پرسش زیر را مطرح و آنرا با آیات خود قرآن تحلیل کرده و پاسخ می دهیم.
ﺁﯾﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﮑﻪ ﻭ ﻣﺪﯾﻨﻪ در ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ یا نه !؟
ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭی که برای پاسخ دادن به پرسش بالا وجود دارد، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ برای پاسخ به این پرسش ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺟﻮﻉ ﮐﻨﯿﻢ و از دل آن حقیقت را بیرون بکشیم:
ﺁﯾﺎﺕ ۸۲ و۸۳ ﻣﻮﻣﻨﻮﻥ :
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﯾﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﻤﯿﺮﯾﻢ ﻭ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺷﻮﯾﻢ ﺁﯾﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ
ﺑﺎﺯ ﻣﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺷﺪ / ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍ ﻗﺒﻼ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭ
ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺟﺰ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎﻥ
ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ .
ﺁﯾﺎﺕ ۶۷ و۶۸ ﻧﻤﻞ :
ﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻔﺮ ﻭﺭﺯﯾﺪﻧﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﯾﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺎ ﻭ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ
ﺧﺎﮎ ﺷﺪﯾﻢ ﺁﯾﺎ ﺣﺘﻤﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﮔﻮﺭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ / ﺩﺭ
ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻗﺒﻼ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ
ﺟﺰ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ.
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ می بینیم ﻣﺮﺩﻡ ﻣﮑﻪ ﻭ ﻣﺪﯾﻨﻪ در ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎ
ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ
ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﯾﻨﻬﺎ فقط » ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ
ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎﻥ « ﺑﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ .
ﺟﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ، ﺭﺍ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺟﺎﻫﻠﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻥ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ !!!
ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۱۵۰۰ ﺁﯾﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻭ ﻣﻌﺎﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﻣﮑﻪ ﻭ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ . ﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ۱۵۰۰ ﺁﯾﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ۷۰ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﯿﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺷﺒﻪ
ﺟﺰﯾﺮﻩ ﻋﺮﺏ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
و ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﯾﺎﺕ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﯿﻨﯽ ﺫﮐﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ باز ﺗﺎﺯﮔﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ؛ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺩﯾﻪ ﻭ ﺍﺭﺙ ﻭ ﻣﺤﻠﻞ ﻭ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﻭ ﺟﻬﺎﺩ ﻭ ﻏﺎﺭﺕ ﻭ ﮐﻨﯿﺰ ﻭ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺻﯿﻐﻪ ﻭ ...
تنها می ماند ﺁﯾﺎﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ دﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ ﻭ ﺧﻔﻘﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﻭ ﮐﯿﻨﻪ ﺗﻮﺯﯼ ﻭ ﻭﻋﺪﻩ ﻋﺬﺍﺏ ﻭﯼ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ۲۳ ﺳﺎﻝ که ۱۰ سال پایانی آن نیز با زور و شمشیر همراه بوده که همگی این آیات ساخته و پرداخته ذهن خود محمّد بوده است!
ﻭ ﺍﻣﺎ پرسش ﺍﺳﺎﺳﯽ در اینجا با توجه به نوشتار بالا این است که ﻣﺤﻤﺪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻭﺭﺩ! ؟ ﺟﺰ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﺖ ﺍﻟﻠﻪ ذهن خودش ﻭ ﻣﻌﺒﺪﺵ ﮐﻌﺒﻪ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ گذﺷﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ با یک سنگ سیاه حجرالسود ﺑﺎﻗﯽﮔﺬﺍﺷﺖ . پس ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﻣﻔﯿﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ ﻭ تنها یادگار او استبداد دینی، خرافه پرستی، ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ، ﺗﺤﺠﺮ ﻭ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ برای پیروانش ﺑﻮﺩه و هنوز هم هست!!!
آیا با توجه به همین چهار نمونه از آیات قرآنی که در بالا آورده شده است، میتوان پذیرفت که انسان های دروان پیش از اسلام براستی جاهل بودند و در جاهلیت بسر می بردند!؟ و یا نه، انسان های آگاه فراوانی در بین شان وجود داشت که از تاریخ گذشته ادیان و افسانه سازی های آنها کاملا مطلع و آگاه بودند و همین امر هم دلیل عصبانیت، حسادت و مخالفت محمّد با آنان و برچسب زدن جاهل بودن این انسانها از سوی او و از زبان الله ذهنش بوده است.
خِردگرایی از اندیشیدن سرچشمه میگیرد و اندیشیدن از پرسشگری و تحقیق کردن.
آیا باورمند نبودن به خرافات و افسانه های ادیان و بویژه ادیان توحیدی جاهلیت است یا خِردگرایی؟
برای پاسخ به این پرسش بالا، پرسش زیر را مطرح و آنرا با آیات خود قرآن تحلیل کرده و پاسخ می دهیم.
ﺁﯾﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﮑﻪ ﻭ ﻣﺪﯾﻨﻪ در ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ یا نه !؟
ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭی که برای پاسخ دادن به پرسش بالا وجود دارد، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ برای پاسخ به این پرسش ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺟﻮﻉ ﮐﻨﯿﻢ و از دل آن حقیقت را بیرون بکشیم:
ﺁﯾﺎﺕ ۸۲ و۸۳ ﻣﻮﻣﻨﻮﻥ :
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﯾﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﻤﯿﺮﯾﻢ ﻭ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺷﻮﯾﻢ ﺁﯾﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ
ﺑﺎﺯ ﻣﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺷﺪ / ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍ ﻗﺒﻼ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭ
ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺟﺰ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎﻥ
ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ .
ﺁﯾﺎﺕ ۶۷ و۶۸ ﻧﻤﻞ :
ﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻔﺮ ﻭﺭﺯﯾﺪﻧﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﯾﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺎ ﻭ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ
ﺧﺎﮎ ﺷﺪﯾﻢ ﺁﯾﺎ ﺣﺘﻤﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﮔﻮﺭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ / ﺩﺭ
ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻗﺒﻼ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ
ﺟﺰ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ.
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ می بینیم ﻣﺮﺩﻡ ﻣﮑﻪ ﻭ ﻣﺪﯾﻨﻪ در ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎ
ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ
ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﯾﻨﻬﺎ فقط » ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ
ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎﻥ « ﺑﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ .
ﺟﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ، ﺭﺍ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺟﺎﻫﻠﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻥ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ !!!
ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۱۵۰۰ ﺁﯾﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻭ ﻣﻌﺎﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﻣﮑﻪ ﻭ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ . ﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ۱۵۰۰ ﺁﯾﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ۷۰ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﯿﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺷﺒﻪ
ﺟﺰﯾﺮﻩ ﻋﺮﺏ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
و ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﯾﺎﺕ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﯿﻨﯽ ﺫﮐﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ باز ﺗﺎﺯﮔﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ؛ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺩﯾﻪ ﻭ ﺍﺭﺙ ﻭ ﻣﺤﻠﻞ ﻭ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﻭ ﺟﻬﺎﺩ ﻭ ﻏﺎﺭﺕ ﻭ ﮐﻨﯿﺰ ﻭ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺻﯿﻐﻪ ﻭ ...
تنها می ماند ﺁﯾﺎﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ دﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ ﻭ ﺧﻔﻘﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﻭ ﮐﯿﻨﻪ ﺗﻮﺯﯼ ﻭ ﻭﻋﺪﻩ ﻋﺬﺍﺏ ﻭﯼ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ۲۳ ﺳﺎﻝ که ۱۰ سال پایانی آن نیز با زور و شمشیر همراه بوده که همگی این آیات ساخته و پرداخته ذهن خود محمّد بوده است!
ﻭ ﺍﻣﺎ پرسش ﺍﺳﺎﺳﯽ در اینجا با توجه به نوشتار بالا این است که ﻣﺤﻤﺪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻭﺭﺩ! ؟ ﺟﺰ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﺖ ﺍﻟﻠﻪ ذهن خودش ﻭ ﻣﻌﺒﺪﺵ ﮐﻌﺒﻪ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ گذﺷﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ با یک سنگ سیاه حجرالسود ﺑﺎﻗﯽﮔﺬﺍﺷﺖ . پس ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﻣﻔﯿﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ ﻭ تنها یادگار او استبداد دینی، خرافه پرستی، ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ، ﺗﺤﺠﺮ ﻭ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ برای پیروانش ﺑﻮﺩه و هنوز هم هست!!!
آیا با توجه به همین چهار نمونه از آیات قرآنی که در بالا آورده شده است، میتوان پذیرفت که انسان های دروان پیش از اسلام براستی جاهل بودند و در جاهلیت بسر می بردند!؟ و یا نه، انسان های آگاه فراوانی در بین شان وجود داشت که از تاریخ گذشته ادیان و افسانه سازی های آنها کاملا مطلع و آگاه بودند و همین امر هم دلیل عصبانیت، حسادت و مخالفت محمّد با آنان و برچسب زدن جاهل بودن این انسانها از سوی او و از زبان الله ذهنش بوده است.
خِردگرایی از اندیشیدن سرچشمه میگیرد و اندیشیدن از پرسشگری و تحقیق کردن.
آیا باورمند نبودن به خرافات و افسانه های ادیان و بویژه ادیان توحیدی جاهلیت است یا خِردگرایی؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر