اگر از یک ستاره شناس و کیهان شناس پرسیده شود که "جهان کی به پایان خواهد رسید؟" باور و پاسخ پیشینیان این بود که اگر خورشید و ماه به هم برس...ند!
و پاسخ دانشمند امروزی اینگونه خواهد بود که همه یافته های دستگاه های کیهان نورد و دوربین های آسمانی را بررسی می کند، سپس گمانه و "فرضیه" های خود را اینگونه می گوید:
خورشید یک "غول سرخ" خواهد شد، و زمین یا از خورشید دور خواهد شد که بنابر آن بسیار بسیار سرد خواهد شد؛ یا خورشید زمین را در خود فرو می کشد!
اینها همه پنج بیلیون سال دیگر پیش خواهد آمد؛ و پیش از آن، یک بیلیون سال دیگر، خورشید چنان گرم خواهد شد که آب و هوا بر روی زمین همه نابود خواهد شد و زمین دیگر جای زندگی نخواهد بود!
جدای از آن، یافته های آینده نیز باید بررسی گردند، شاید به دستاوردها و گمانه های تازه تری بتوان دست یافت!
اگر این پرسش در قرآن جستجو شود، سه پاسخ یافته خواهد شد:
یک
درباره چیزی که نمی دانی جستجو نکن:
سوره ۷۹: النازعات، بندهای ۴۲ تا ۴۴
در باره رستاخيز از تو مى پرسند كه فرا رسيدن اش چه هنگام است؛ تو را چه به گفتگو در آن؛ دانش آن با پروردگار تو است
دو
الله می داند، شاید به همین زودی :
سوره ۳۳: الأحزاب، بند ۶۳
مردم از تو در باره رستاخيز مى پرسند بگو دانش آن تنها نزد الله است و چه مى دانى شايد رستاخيز نزديك باشد
سه
با اینکه در جایی آمده است که خورشید و ماه به هم نمی رسند:
سوره ۳۶: يس، بند ۴۰
نه خورشيد را سزد كه به ماه رسد و نه شب بر روز پيشى جويد و همه در سپهرى شناور اند
با اینهمه، در جای دیگر رستاخیز یا پایان جهان را رسیدن این دو به هم می داند:
سوره ۷۵: القيامة، بندهای ۱ و ۹
سوگند به روز برپایی ... و خورشيد و ماه یکی شوند
و این همان پاسخ و باور پیشینیان ستاره شناس است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر