پیشینیان ما برای آرد کردن دانه هایی مانند گندم و جو، دو تا سنگ گرد رو روی هم می گذاشتند و سنگ بالایی رو با دسته ای می چرخوندند و دانه ها رو میون سنگهای گردون می ریختند و آرد رو که از دور و بر سنگها بیرون می ریخت گردآوری می کردند و گاهی الک و خمیر می کردند و نون می پختند! و چه بویی داره نون تازه!!!
به این ابزار "آس دست" می گفتند! "آس" چیزی هست که می چرخه!
پس تر ها که پی به نیروی نهفته در آب روان بردند و تونستند سنگهای بزرگ رو گرد بکنند، آسیاب رو ساختند؛ آسیاب چرخی است که با آب می چرخه! و همچنین آس باد با باد!
آس + ماننده = آسماننده، مانند چرخ و گنبد، گردون!
در نوشتن و گفتن " َ نده" از پایان واژه می افته و بکار نمیره، و گفته میشه "آسمان"، چیزی که همانند چرخ گرد باشه و بچرخه میشه آسمان!
و در نگاه ما هم اینگونه است که بالای سر ما و زمین، می گرده و می چرخه! با اینکه این زمینه که هم می گرده و هم می چرخه!
چیزی که ما بالای سرمون می بینم آسمونه!
(در عربی، به آسمون "سماء" میگن، و اگه الف و لام روش باشه میشه یه چیز ویژه و خاص: السماء!)
با این همه آسمون یه "مفهوم انتزاعی" یه! همچون عشق، مهربونی، شادی!
"چیز"، "شئی" یا "Thing" نیست که بشه ساخت، دگرگون کرد و یا نابود نمود!
و در قرآن آسمان یک شئی و چیز بشمار میاد که الله اونو ساخته مانند زمین:
سوره ۴۱: فصلت، بند ۹
بگو آيا اين شماييد كه واقعا به آن كسى كه زمين را در دو روز آفريد ناسپاسی مى کنيد و براى او همتايانى می گذارید اين است پروردگار دو جهان
و روشنه که اون رو هم پس از زمین ساخته:
سوره ۴۱: فصلت، بند ۱۱
سپس آسمان را برجا کرد و آن بخارى بود پس به آن و به زمين فرمود خواه يا ناخواه بياييد آن دو گفتند فرمان پذير آمديم
و یکی دو تا هم نه، که هفت تا هستند :
استوار كرد هفت آسمان را در دو روز و در هر آسمانى امرش را وحى كرد، و آسمان دنيا را به چراغها آراستيم و آن را نگه داشتيم، اين خواست پيروزمند داناست
هر چند باید می گفت: سپس آسمان را برجا کرد(یم) و آن بخارى بود پس به آن و به زمين فرمود(یم) ... استوار كرد(یم) هفت آسمان را در دو روز و در هر آسمانى امرش را وحى كرد(یم)
و یا می نوشت: و آسمان دنيا را به چراغها آراست و آن را نگه داشت
باری، واژه "آسمانها" یکصد و هشتاد و نه بار در قرآن اومده و کمابیش همیشه هم با واژه "زمین" همراه هست و نمیشه گفت که می تونه یه خطای نگارشی یا دیکته ای بوده باشد!
در یکجا آشکارا "هیئت بطلمیوسی" رو نشون میده:
سوره ۶۵: الطلاق، آیه ۱۲
الله همان كسى است كه هفت آسمان و همانند آنها هفت زمين را آفريد فرمان در ميان آنها فرود مى آيد تا بدانيد كه الله بر هر چيزى تواناست و به راستى دانش وى هر چيزى را در بر گرفته است
و در جایی دیگه هم آسمون رو همانند یه تکه پارچه پاره می کنه و از هم می شکافه:
سوره ۸۲: الإنفطار، بند ۱
آنگاه كه آسمان از هم بشكافد
آسمون هیچی نیست! نمیشه اون رو آفرید یا ساخت یا دگرگون کرد! و الله خودشو آفریننده و سازنده و دارنده اون می دونه، تازه اونجا خونه و تخت و بارگاه و دم و دستگاه هم داره! و شما الله باوران به خدایی باور دارید که هیچ چیزی رو نیافریده!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر