۱۳۹۴ اردیبهشت ۳, پنجشنبه

نگاهی پژوهش گرایانه در بهم ریختگی آیات قرآن.8


نگاهی پژوهش گرایانه در بهم ریختگی آیات قرآن
( و طبقه بندی آیات قرآن بر اساس موضوعات)

نوشتار هشتم:

6- آیات اشاره به آزادی زنان اعراب در پیش از اسلام:

نور(31) احزاب(33) =2 سوره و 2 آیه.

- نور(31) و آن طور پای به زمین نزنند که خلخال و زیور پاهایشان معلوم شود.
- احزاب(33) در خانه هایتان بنشینید و آرام گیرید و مانند دوره جاهلیت پیشین آرایش و خودآرایی مکنید.

با توجه به مفاد همین دو آیه معلوم میگردد که زنان در پیش از اسلام دارای جایگاه اجتماعی و دیدگاهی متفاوت از بعد اسلام داشته اند. در نور(31) صحبت از استفاده از زیورآلات میشود و در احزاب(33) تاکید بر حبس شدن در خانه و عدم آرایش و خود آرایی میگردد. این زر و زیور و آن خود آرایی و آرایش نماینگر این مطلب است که زنان در دوران پیش از اسلام خارج از خانه آزادانه در رفت و آمد و پیکره ای از اجتماع بوده اند و این حریم اندرونی و بیرونی و تبدیل شدن زن به عورت و شیئ و کالا و تصاحب آن بوسیله مرد از بعد از آمدن آیین اسلام می باشد.

"واضح است که این آزادی ها چیزی نبوده است که برای زنان از آسمان نازل شده و یا توسط مردان به آنها داده باشند. دلایل زیادی نشان میدهد که زنان عرب نه تنها در دوران مادر تباری بلکه بعضا حتی اندک زمانی قبل از اسلام از موقعیت اجتماعی بالائی حداقل بسیار بالاتر از آنچه که با آمدن اسلام نصیب آنان شد، برخوردار بوده اند. آنها نه تنها مانند خدیجه و بعضی زنان دیگر در مهمترین فعالیتهای اقتصادی فعال بودند بلکه مانند دختر"شریح ابن حارث" به کار قضاوت* می پرداختند یا در کار شاعری و در موسیقی دست داشتند. در حالی که با آمدن اسلام زنان از همه فعالیتهای اجتماعی، تجاری و هنری حذف می گردند و بعنوان برده جنسی و کاری مردان به کنج خانه رانده می شوند."(1).

همچنین پرچمدار و علمدار لشگر قریش در غزه احد زنی بود بنام «عمر بنت علقمه» یا که در پیمان نامه عقبه از 75 نفر هیات مدینه چند زن حضور داشتند. بعد از محمد زنی بنام «سجا دختر حارث بن سوید که با مسلیمه »ازدواج نمود ادعای پیامبری نمود.

- بقره(223)زنان شما کشتزار شمایند.پس برای کشت بدانها نزدیک شوید.
این آیه باید همان آیه موردتحلیل نویسنده فوق از برده شدن جنسی زنان و به کنج خانه رانده شدن آنان برای ارضای شهوت مردان باشد.
وجود شخصیتی مثل خدیجه در جامعه اعراب خود نشانگر آزادی عمل زنان در اعراب پیش از اسلام می باشد. او تاجر بود و دارای تجارتخانه ای با واردات و صادرات کالا و پر مسلم عده ای هم کارمند و شاغل. ازدواج وی با شخص محمدابن عبدالله ناشی از همین تجارت و کارفرما بودن خدیجه ناشی می گشت. پیشنهاد ازدواج را هم خدیجه به محمد داد. محمدابن عبدالله مجرد بود و ازدواج نکرده ولی خدیجه دو مرتبه متارکه نموده بود. اینهم باز بیانگر آزادی عمل و عقیده زنان اعراب در قبل از اسلام بوده است. تمام این حضور زنان در بیرون از خانه و شاغل شدن و پیشنهاد ازدواج دادن بوسیله زنان نشات گرفته از همان فرهنگ باقیمانده مادر سالاری اعراب بود.اگر خوب به زمینه حضور زن در جامعه اعراب پیش از اسلام و تاریخچه فرهنگی مادر تباری آنان بنگریم براستی باید پذیرفت و تایید کنیم که این آیین تفکر و اندیشه مکتب اسلام است که زنان مسلمان را زنده بگور مینماید و نه استثنائاتی که احیاناً و گاهاً در بعضی از نقاط حجاز بنام زنده بگور کردن دختران اعمال میشده است.

"اینکه طرفداران اسلام استدلال می کنند که اسلام موقعیت زنان را در شبه جزیره عربستان ارتقاء داده چرا که رسم زنده بگور کردن دختر را که قبل از آن رایج بوده لغو نموده است. یک استدلال واهی و بی پایه است. چرا که اصولا رسم کشتن پسران و بعد دختران رسمی بوده است که کم و بیش در تمام جوامع بشری در دوره ای رایج بوده است و در همه این جوامع منجمله در شبه جزیره عربستان منع آن گامی در جهت تحکیم مرد سالاری و نه تضعیف آن بوده است.با استقرار پدر سالاری دختران بعنوان کالا قابل خرید و فروش و در نتیجه صاحب ارزش می شوند. از آن پس زنده بگور کردن آنان برای سودجویی از خرید و فروش آنها منع میگردد"(2).

آیین اسلام بشدت مرد سالار است. این خود در جامعه برده و کنیز داری بر ارزش مادی دختران می افزاید. سوای آن اعراب برای صلح های قبیله ای باز با توسل به ازدواجهای مصلحتی که خود شخص محمد چند فقره از آن ازدواجها را داشت، می شدند.تمام این شواهد بیانگر این است که زنان قبل از ارائه اسلام دارای آزادی به مراتب بالاتری به دوران بعد از اسلام بوده اند.

"مرتضی راوندی در رابطه با روحیه زنان عرب می نویسد.با اینکه اسلام زنان را ترغیب به خانه نشینی می کرده این جریان داستان شرکت عایشه در جنگ جمل به خوبی می رساند که در صدر اسلام هنوز زنان عرب روحیه ی زمان جاهلیت را از دست نداده بودند و نه تنها در کارهای اجتماعی بلکه در فعالیتهای رزمی و سیاسی کمابیش شرکت می جستند"(3).

ادامه دارد...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر