سلسله مراتب آیات الهی جهاد
قبلا شمشیرزنی بر علیه همه کس و همه چیز بود ولی حالا این شمشیرزنی دارای قانون و مصوبه است:
1- شمشیر زنی بر علیه بت پرستان و مشرکین و منافقین و ملحدین و کافرین وخلاصه هر آنکس و جنبنده ای روی زمین که الله را تایید نکند.
2- شمشیرزنی بر علیه مسلمانان نگون بخت و از دین برگشته ای که از الله انصراف داده و مرتد شده اند.
3- شمشیرزنی بر علیه قومهای مسیحی و یهودی و اهل کتاب و ثروتمند ساکن در دشت حجاز.
4- شمشیرزنی بنام دفاع ازشریعت و آیین اسلام که حقیقتا زیاده...م تازیان از مفادش مطلع نبودند و فقط میدانستند نان و آبی چرب داخلش است.
حقیقتاُ این شمشیرزنی دینی بنام جهاد در آیین سیاسی اسلام بیشتر به شمشیرزنی برای معاش شبیه بود.
تمامی آیات جهاد و شمشیرزنی برآمده از این مصوبات فوق بود. مجموعه این آیات شمشیرزنی در قرآن بدین شرح است:
در باب جهاد: 10 سوره و 44 آیه.
در باب قتال و کشتار: 14 سوره و 31 ایه.
در باب سرقت اموال دیگران و آیات غنائم:7 سوره و 17 آیه.
ولی این آیات شمشیرزنی و معاش یکجا و یکباره بر تازیان نازل نشده است بلکه دارای مراحل وپیش زمینه های چندگانه بوده است:
ادامه مقاله بخش دوم:
1- در مکه و دوران صلح جویی 13 ساله ادبیاتی بنام شمشیرزنی و قتال موجودیت نداشت: رعد(7) که تنها وظیفه تو اندرز و ترسانیدن خلق از نافرمانی خداست.
هود(12) که وظیفه تو تنها نصیحت و اندرز خلق است.
نحل(82) پس اگر باز روی از خدا بگردانند. برتو تبلیغ رسالت و اتمام حجتی بیش نیست.
حالا چگونه این تبلیغ رسالت و اتمام حجت در پندها و اندرزهای دینی آیات فوق در مدنیه متغییر میگردد بر هیچکس معلوم و آشکارنیست الا با آشنایی و مطالعه تاریخ اسلام در مدینه و روحیات تازیان در کسب درآمد و معیشت زندگی در 8 ماه از سال درغارت و کشتار.
2- اولین صدور مجوز جنگ و آیه جهاد و قتال در ابتدای ورود بر مدینه با توجیه اینکه مهاجرین مجبور به فرار از مکه شده اند:
حج(39) رخصت جنگ با دشمنان به جنگجویان اسلام داده شد.
حج(40) آن مومنانی که به ظلم کفار به ناحق از خانه هایشان آواره شدند.
3- جهاد تدافعی و با کسانی که با شما قصد جنگ را دارند:
بقره(190) در راه خدا با آنها که به جنگ و دشمنی شما برخیزند جهاد کنید.
بقره(193) با کافران جهاد کنید و اگر از فتنه و جنگ دست کشیدند با آنها عدالت کنید.
4- جهاد تشویقی: دادن وعده و اتصال کشته شدگان به آیات بهشت و زندگی جاودانه اخروی:
بقره(154) و آن کسی را که در راه خدا کشته شده مرده نپندارید بلکه او زنده ابدی است.
آل عمران(169) البته نپندارید که شهیدان راه خدا مردند بلکه زنده به حیات ابدی شدند.
5- جهاد تهاجمی که تاریخ اسلام مدیون آیات آن است:
بقره(191) هرکجا مشرکان را یافتید به قتل برسانید و از شهرها برهانید.
انفال(39) با کافران جهاد کنید تا فتنه از روی زمین بر طرف بگردد.
6- جهاد انتقامی:
محمد(4) باید شجاعانه آنها را گردن زنید تا آنگاه که از خونریزی بسیار دشمن را از پای در آورید.
مائده(33) آنها را به قتل رسانند یا به دار کشند و یا دست و پایشان را به خلاف ببرند.یعنی دست راست را با پای چپو بالعکس.
حیث المجوع این مراحل جهاد و بخصوص بندهای تشویقی و تهاجمی و انتقامی بود که باعث شد محمدی که در سال دوم در اولین غزه "ودان " با فقط 70 نفر به جنگ برود در غزه بدر این نفرات را به 300 نفر و در سال ششم هجری در غارت خیبر به 1600 نفر و 200 سوار و نهایتا در سال هشتم هجری و فتح مکه مجموع نفراتش را به 10 هزار نفر و در غزه تبوک تعداد لشگریانش را به 40 تا 70 هزار پیاده و 10 هزار سواره برساند.او درخلال 10 سال سکونت در مدینه بالغ بر 27 غزه و 47 سریه به راه انداخت.
علاوه بر آیات فوق احادیث فراوانی برگرفته از کارنامه گسترده نظامی گری محمد در مدنیه وجود دارند:
"من با شمشیر مبعوث شدم تا این که خداوند یگانه و بی انباز عبادت شود"
منبع: مسند احمد: حدیث شماره ی 4869 و 5409. برگرفته از کتاب شخصیت محمدی. معروف عبدالغنی رصافی.صفحه 246.
"به من فرمان داده شده است با مردم بجنگم تا این که بگویند لااله الا الله. اگر این را بگویند خود و دارای شان را از من در امان نگه داشته اند"
منبع: صحیح بخاری. کتاب ایمان.شماره 20 .حدیث شماره 2727. برگرفته از همانجا.صفحه 247.
سوال این نوشتار این است: مگر در مدینه که حضرت فاصله ای بالغ بر 400 کیلومتر با مکه و مکیان داشت و بطور کاملا مستقل با مهاجرین و انصار زندگی می نمود.چرا بر آیاتی مثل همان رعد(7) - هود(12) - نحل(82) مبتنی بر اندرز و پند اقتدا ننمود؟ دلیل این همه آیات عدیده جهاد و قتال وخونریزی چه بوده است؟ مسلمانان که دیگر از دست مشرکین و مکیان که در رنج و آزاری نبودند! بودند؟
آیا امکان اینکه با آیات الرحمان و الرحیم در مدینه یک جامعه نمونه اسلامی بسازد و با مفاد این قبیل آیات رحمت وعده های الله را از عالم جنت و بهشت خیالی به عالم واقعی و زمینی این دنیایی امتداد بدهد، نبوده است؟
شاید با این طرز روش و عمل دیگر نیازی به فتح مکه نبود و مکیان و همشهریان محمد شیفته آن اسلام ناب محمدی برگرفته از عدالت - بخشش - رفعت اسلامی او می شدند و امروزه آیین اسلام یکی از صلح جویانه ترین ادیان و مسلمانان هم یکی از بهترین ملل متسامح عالم بودند.
قبلا شمشیرزنی بر علیه همه کس و همه چیز بود ولی حالا این شمشیرزنی دارای قانون و مصوبه است:
1- شمشیر زنی بر علیه بت پرستان و مشرکین و منافقین و ملحدین و کافرین وخلاصه هر آنکس و جنبنده ای روی زمین که الله را تایید نکند.
2- شمشیرزنی بر علیه مسلمانان نگون بخت و از دین برگشته ای که از الله انصراف داده و مرتد شده اند.
3- شمشیرزنی بر علیه قومهای مسیحی و یهودی و اهل کتاب و ثروتمند ساکن در دشت حجاز.
4- شمشیرزنی بنام دفاع ازشریعت و آیین اسلام که حقیقتا زیاده...م تازیان از مفادش مطلع نبودند و فقط میدانستند نان و آبی چرب داخلش است.
حقیقتاُ این شمشیرزنی دینی بنام جهاد در آیین سیاسی اسلام بیشتر به شمشیرزنی برای معاش شبیه بود.
تمامی آیات جهاد و شمشیرزنی برآمده از این مصوبات فوق بود. مجموعه این آیات شمشیرزنی در قرآن بدین شرح است:
در باب جهاد: 10 سوره و 44 آیه.
در باب قتال و کشتار: 14 سوره و 31 ایه.
در باب سرقت اموال دیگران و آیات غنائم:7 سوره و 17 آیه.
ولی این آیات شمشیرزنی و معاش یکجا و یکباره بر تازیان نازل نشده است بلکه دارای مراحل وپیش زمینه های چندگانه بوده است:
ادامه مقاله بخش دوم:
1- در مکه و دوران صلح جویی 13 ساله ادبیاتی بنام شمشیرزنی و قتال موجودیت نداشت: رعد(7) که تنها وظیفه تو اندرز و ترسانیدن خلق از نافرمانی خداست.
هود(12) که وظیفه تو تنها نصیحت و اندرز خلق است.
نحل(82) پس اگر باز روی از خدا بگردانند. برتو تبلیغ رسالت و اتمام حجتی بیش نیست.
حالا چگونه این تبلیغ رسالت و اتمام حجت در پندها و اندرزهای دینی آیات فوق در مدنیه متغییر میگردد بر هیچکس معلوم و آشکارنیست الا با آشنایی و مطالعه تاریخ اسلام در مدینه و روحیات تازیان در کسب درآمد و معیشت زندگی در 8 ماه از سال درغارت و کشتار.
2- اولین صدور مجوز جنگ و آیه جهاد و قتال در ابتدای ورود بر مدینه با توجیه اینکه مهاجرین مجبور به فرار از مکه شده اند:
حج(39) رخصت جنگ با دشمنان به جنگجویان اسلام داده شد.
حج(40) آن مومنانی که به ظلم کفار به ناحق از خانه هایشان آواره شدند.
3- جهاد تدافعی و با کسانی که با شما قصد جنگ را دارند:
بقره(190) در راه خدا با آنها که به جنگ و دشمنی شما برخیزند جهاد کنید.
بقره(193) با کافران جهاد کنید و اگر از فتنه و جنگ دست کشیدند با آنها عدالت کنید.
4- جهاد تشویقی: دادن وعده و اتصال کشته شدگان به آیات بهشت و زندگی جاودانه اخروی:
بقره(154) و آن کسی را که در راه خدا کشته شده مرده نپندارید بلکه او زنده ابدی است.
آل عمران(169) البته نپندارید که شهیدان راه خدا مردند بلکه زنده به حیات ابدی شدند.
5- جهاد تهاجمی که تاریخ اسلام مدیون آیات آن است:
بقره(191) هرکجا مشرکان را یافتید به قتل برسانید و از شهرها برهانید.
انفال(39) با کافران جهاد کنید تا فتنه از روی زمین بر طرف بگردد.
6- جهاد انتقامی:
محمد(4) باید شجاعانه آنها را گردن زنید تا آنگاه که از خونریزی بسیار دشمن را از پای در آورید.
مائده(33) آنها را به قتل رسانند یا به دار کشند و یا دست و پایشان را به خلاف ببرند.یعنی دست راست را با پای چپو بالعکس.
حیث المجوع این مراحل جهاد و بخصوص بندهای تشویقی و تهاجمی و انتقامی بود که باعث شد محمدی که در سال دوم در اولین غزه "ودان " با فقط 70 نفر به جنگ برود در غزه بدر این نفرات را به 300 نفر و در سال ششم هجری در غارت خیبر به 1600 نفر و 200 سوار و نهایتا در سال هشتم هجری و فتح مکه مجموع نفراتش را به 10 هزار نفر و در غزه تبوک تعداد لشگریانش را به 40 تا 70 هزار پیاده و 10 هزار سواره برساند.او درخلال 10 سال سکونت در مدینه بالغ بر 27 غزه و 47 سریه به راه انداخت.
علاوه بر آیات فوق احادیث فراوانی برگرفته از کارنامه گسترده نظامی گری محمد در مدنیه وجود دارند:
"من با شمشیر مبعوث شدم تا این که خداوند یگانه و بی انباز عبادت شود"
منبع: مسند احمد: حدیث شماره ی 4869 و 5409. برگرفته از کتاب شخصیت محمدی. معروف عبدالغنی رصافی.صفحه 246.
"به من فرمان داده شده است با مردم بجنگم تا این که بگویند لااله الا الله. اگر این را بگویند خود و دارای شان را از من در امان نگه داشته اند"
منبع: صحیح بخاری. کتاب ایمان.شماره 20 .حدیث شماره 2727. برگرفته از همانجا.صفحه 247.
سوال این نوشتار این است: مگر در مدینه که حضرت فاصله ای بالغ بر 400 کیلومتر با مکه و مکیان داشت و بطور کاملا مستقل با مهاجرین و انصار زندگی می نمود.چرا بر آیاتی مثل همان رعد(7) - هود(12) - نحل(82) مبتنی بر اندرز و پند اقتدا ننمود؟ دلیل این همه آیات عدیده جهاد و قتال وخونریزی چه بوده است؟ مسلمانان که دیگر از دست مشرکین و مکیان که در رنج و آزاری نبودند! بودند؟
آیا امکان اینکه با آیات الرحمان و الرحیم در مدینه یک جامعه نمونه اسلامی بسازد و با مفاد این قبیل آیات رحمت وعده های الله را از عالم جنت و بهشت خیالی به عالم واقعی و زمینی این دنیایی امتداد بدهد، نبوده است؟
شاید با این طرز روش و عمل دیگر نیازی به فتح مکه نبود و مکیان و همشهریان محمد شیفته آن اسلام ناب محمدی برگرفته از عدالت - بخشش - رفعت اسلامی او می شدند و امروزه آیین اسلام یکی از صلح جویانه ترین ادیان و مسلمانان هم یکی از بهترین ملل متسامح عالم بودند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر