خدای بزرگ قبایل ربیعه لقبش الرحمان بود.الرحمان در لهجه یمنی الرحیم گفته می شد.الرحمان و الرحیم دو تلفظ برای یک واژه بود؛تفاوت تلفظ از تفاوت لهجه ها آمده بود این دو واژه در لهجه مضری الرحم می شود که البته هیچگاه رواج نیافت و الرحمان و الرحیم در آستانه ظهور اسلام وارد زبان برخی از مضری ها شد که البته به یکتاپرستی گرایش یافته بودند.
خدای بزرگ دسته بندی مضری ها از دیرباز نام الله داشته است نام الله و نیز الات مادینه الله را می توان تا دوران هخامنشی پی گیری کرد که جای ریشه یابی کلمه الله خدای عرب در این دفتر نیست
شاید ثمامه ابن حبیب اولین کس بود که در جهت وحدت هر سه خدای بزرگ عربستان یعنی الله ,الرحمان و الرحیم صفت مشترک ساخت چه که او خود را رسول الرحمان و هم محمد را رسول الله می نامید.
محمد نیز همین برنامه را برای یکپارچگی دین عرب ها بکار برد یعنی خدای الرحمان و خدای الرحیم را به رسمیت شناخت .
قریشیان اما به خدایان الرحمان و الرحیم اعتنا نمیکردند و جبرئیل امین از آسمان هفتم پیام آورد
فرقان آیه ٦٠
وقتی به آنها گفته شود که برای رحمان سجده کنید گویند رحمان چیست ؟آیا باید به چیزی که تو به ما دستور می دهی سجده کنیم ؟و بر روگردانی شان بی افزایید.
اسراء آیه ١١٠
بگو الله را بخوانید یا رحمان را هرکدام را که بخوانید او دارای نام های نیکوست
رعد آیه ٣٠
اینها به رحمان کفر می ورزند بگو او پروردگار من است
حشر آیه ٢٢
او الله است که جز او خدای نیست .دانای نهان و آشکار .او رحمان رحیم است .
لینک دانلود کتاب اسلام های متعارض
http://www.irantarikh.com/tarikh/eslaamhaa.pdf
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر