۱۳۹۴ فروردین ۱۶, یکشنبه

اجازه به شیطان


سوره بقره ایه 36

فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ ﴿۳۶﴾
پس شيطان هر دو را از آن بلغزانيد و از آنچه در آن بودند ايشان را به درآورد و فرموديم فرود آييد شما دشمن همديگريد و براى شما در زمين قرارگاه و تا چندى برخوردارى خواهد بود (۳۶)

این الله چگونه اللهی هست که اجازه میده شیطان بیاد و ادم رو گول بزنه پس نتونست حریف شیطان بشه و اونها رو اخراج کرد بعدهم گفت که در روی زمین باهم دشمنی کنند!!!


سوره بقره ایه 37
فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿۳۷﴾

سپس آدم از پروردگارش كلماتى را دريافت نمود و [خدا] بر او ببخشود آرى او[ست كه] توبهپذير مهربان است (۳۷)

آدم با کلمات دریافتی از الله توبه کرد اما الله اونها رو نبخشید و از بهشت اخراجشون کرد؛ درحالیکه میتونست ببخشه!
چه توبه پذیری ؟ چه مهربانی؟
در اینجا کدوم توبه پذیری و بخششی رو میشه دید؟
واین چیزی جزفریبکاری الله در این کتاب نیست

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر