۱۳۹۴ اردیبهشت ۱, سه‌شنبه

مافیای زمینی اسلام.60

مافیای زمینی اسلام

بررسی ساختار قدرت در اسلام به شیوه شمشیر در دو بخش سریه ها و غزوه ات صدر اسلام.

سریه شصتم:
سریه خالدبن ولید بر قبیله کنده، رجب سال 9 هجری....

این سریه در لیست 34 گانه غزوات تاریخ اسلام بعنوان غزوه اکید بن عبدالملک در دومة الجندل به شماره غزوه 33 توضیح مجدد داده شده است.
این آخرین سریه گزارش شده از لیست سریه های ثبت شده مافیایی در تاریخ اسلام به فرماندهی خالد بن ولید است. بعد از سریه قبلی خالد در 2 سال پیش یعنی در شوال سال هفتم( شماره سریه 37) برقبیله بنی جذیمه و کشتار و قتال بی جهت علیرغم توصیه عدم جنگ محمد، معلوم نیست چرا محمد باید مجدداً این شخص را با این پیشینه بد جنایی رهبر و فرمانده سریه ای نماید؟
قبل از این سریه هم باز در سال هشتم برای تخریب بت عزی وی را به فرماندهی( سریه شماره 45 ) منصوب نموده بود. آیا خالد بعد از کشتار غیر ضروری قصاص و مجازات شده بود؟ پاسخ این پرسش منفی است!

اجرای این سریه در 2 سال بعد از واقعه سریه بنی جذیمه نشانگر این است که تمامی گزارشات مبتنی بر شکایت محمد و درخواست آمرزش و مغفرت از الله برای گناه خالد نمی توانسته صحیح و درست باشد.
اگر محمد واقف بر عمل خالد بوده باشد و تقاضای دوری و آمرزش از خالد نموده باشد، قاعدتاً این سریه نمی بایست بوسیله وی انجام بپذیرد. محمد با تکیه برادعای دریافت الهام و وحی از جبرئیل می توانست بواسطه علم لدنی الله در کهف(65- 66) مطلع و آگاه از سو نیت و خُلق و خوی وحشی خالد باشد. اما اینکار را نکرد!
اگر بنا بر گزارش تاریخنویسان متعصب مسلمان در قدرت پیشگویی محمد در سریه های قوم بنی دلیل(سریه شماره 52) و قبیله بنی ضمره ( سریه شماره 54) بر عدم قتال بخاطر پیشگویی محمد قلم فرسایی شده است، پس چگونه محمد فاقد قدرت پیشگویی از اعمال شنیع خالد بوده است؟
و چرا ابوبکر صدیق بعد از محمد علیرغم بودن این اتهامات بر خالد از وی برای سرکوب شورشیان جنگهای مرسوم به«رده» استفاده کرده است؟
و لقب « سیف الاسلام» برای خالد از کجا آمده است؟
آیا قطع گردن مالک بن نویره و تجاوز جنسی همان شب اول بر زن زیبای روی او ناشی از عدم مجازات خالد بخاطر جرائم قبل وی در زمان محمد نبوده است؟
بهرصورت: محمد خالد را با 400 جهادگر سواره به منطقه کنده اعزام نمود. هدف « اکید بن عبدالملک» بود. وی مردی ثروتمند و معتقد به کیش نصرانی بوده و او را پادشاه « دومة الجندل» می نامیدند، مردی مقتدر و با نفوذ. خالد با لشگر خود بسوی قصر وی عزیمت نمود. شب هنگامی به حوالی قصر او رسیدند. اکید را دیدند که با برادرش حسان در تعقیب و شکار گاوی است. خالد دستور یورش بداد و سپاه اسلام برادرش را بکشتند و او را دستگیر نمودند. خالد اکید را نکشت مشروط بر آنکه قصر دومة الجندل را برویش بگشاید. اکید پذیرفت و تمام اموال وی را به غنیمت گرفتند. لیست غنائم را گویند بالغ بر 2000 شتر و 800 اسب و 500 شمشیر و 400 زره بوده است.
این لیست اخذ غنائم در فرهنگ امروزین ملل بیشتر شبیه به اخاذی و دزدی با تهدید جان طرف مقابل قلمداد میگردد. گویند سهم هر سوار کار جهادی بالغ بر 5 شتر بوده که البته بعد از سهم یک پنجمی خمس محمد در مدینه مشخص میگردد که تعداد احشام غنمیتی در چه میزان بالا بوده است.

شمشیر ضامن و حافظ لحن تند و مفاد آیات مدنی بود. تاریخ اسلام و هر آنچه که بنام « دوران اسلام ناب محمدی»از آن یاد میگردد در همین سریه ها و اعمال نخستین اسلام آورندگانش است و باید با یک چشم تیزبین خردگرایانه عریان گردد. قرآن در سده ششم میلادی در دشت حجاز بر این چنین افراد جنایتکاری ارائه شده است. خالد و امثال فرماندهان مافیایی سریه های صدر اسلام مخاطبین اولیه قرآن بوده اند. اسلام بدون قتال و خشونت به هیچ وجه قادر به رشد و نمو در داخل خاک عربستان نمی توانست باشد همانطوری که در خارج از شبه الجزیره هم بواسطه زور و اجبار و شمشیر و قتال نفوذ نموده است.
در بحث بعدی و سریه شصت و یکم به موضوع علی ابن ابی طالب خواهیم پرداخت.

ادامه دارد...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر