مافیای زمینی اسلام
بررسی ساختار قدرت در اسلام به شیوه شمشیر در دو بخش سریه ها و غزوه ات صدر اسلام.
سریه شصت و یکم و پایانی از مجموعه نوشتارهای سریه ها.
...
سریه علی بن ابی طالب به یمن، رمضان سال 10 هجری و
زمینه ای برای واقعه غدیرخم.
«علی بن ابی طالب» بعد از سریه تخریب بتخانه فلس و اسارت خواهران و دختران «عددی بن حاتم » و کسب غنائم فراوانی از شتر و گوسقندان قوم طی، مجدداً بوسیله محمد برای این سریه هم انتخاب گردید. این چهارمین و آخرین سریه علی بوده است. علی قبلاً در سریه های مافیایی ( 27- 55- 59) هم حضور فعال و پیروزمندانه ای داشته است. محمد تعداد 300 جهادگر اسب سوار را بهمراه وی به منطقه ای در یمن گسیل داشت. هدف و منظور از این سریه دعوت و ارشاد به آیین اسلام بوده است. بعد از چند روز طی مسافت در منطقه ای بنام «مذحج» با نخستین قوای دشمن از قبیله « زبیر» برخورد نمودند. علی تلاش نمود آنان را به اسلام دعوت نماید ولی آنان نه تنها نپذیرفتند بلکه کار به درگیری بین لشگر مسلمان جهادگر و قوای دگراندیشان گردید که با تیر باران بسوی همدیگر آغاز شد.
جنگ و زد و خورد سختی بین دو طرف شروع شد و بالغ بر بیست نفر از قوای دشمن به هلاکت رسید و مابقی هم در بیابانها متواری شدند. مسلمانان احشام و اموال فراوانی به انضمام پارچه های زیبای یمنی و لباسهای زیادی را از کفار به غنیمت و یا دزدی مقدس گرفتند. علی غنائم را بین جهادگران تقسیم و سهم خمس محمد در مدینه را هم جدا کرد.
سران شکست خورده قبیله به نزد علی برگشتند و دعوت اسلام او را از جانب قوم خود پذیرفتند و مسلمان شدند. علی بر آنان آموزش قرآن و سایر امور دینی را ارائه نمود.
علی عجله داشت که زودتر به مکه برسد و محمد را ملاقات کند. غنائم سهم خمس محمد را بدست ابورافع سپرد. قبلاً جهادگران از علی درخواست سهمی از سهم خمس محمد کرده بودند که علی موافقت ننموده بود. رسم فرماندهان دیگر بدین طریق بوده است که قدری از سهم خمس پیامبر را بین جنگاوران تفسیم میکرده اند ولی علی از این عمل امتناع میورزید. در مکه وقتی علی جهادگران را دید که با پیراهنها و جامه های تازه که از سهم خمس محمد بود. به ابو رافع گفت:
چرا سهم خمس محمد را بین آنان تقسیم کرده است؟
و ادامه داد: جهادگران قبلاً از من درخواست سهم بردن جزیی از سهم خمس نموده بودند ولی من موافقت نکردم! پس تمام لباس ها را از تن آنان در آورد. لشگریان از این عمل علی دلگیر شده و بر محمد شکایت کردند. محمد در غدیرخم برای اینکه ناراحتی موجود بر طرف بگردد خطبه ای در این جهت و تایید علی ایراد نمود که مفاد این خطبه و تفسیر آن بین شیعه و سنی عامل اختلاف و این خونریزی میلیونی تا بحال شده است.
علی بعلت سختگیری شرعی فاقد محبوبیت بین تازیان در صدر اسلام بود. در غزوه تبوک بسال رمضان 9 هجری هم که تنها غزوه ای است که علی در آن شرکت نداشته است. محمد ،علی را مسئول نگهداری از خانواده خویش نمود. زود بعد از رفتن محمد به تبوک مسلمانان و ساکنان مدینه بر علی ایراد گرفتند که تو هم بعلت فصل گرما و چیدین خرمای سالیانه ات به نزاع و غزوه تبوک نرفته ای. زود بعد از شنیدن این سخنان مردم مدینه، علی به دنبال سپاه محمد به راه افتاد. محمد بعد از شنیدن موضوع در حضور دیگران به علی گفت: مقام تو بر من مثل مقام هارون بر موسی است!
البته خوب میدانیم که موسی هیچگاه هارون را بر مقام جانشینی خود برنگزید.
علی در زمان فوت محمد فقط 33 سال بیشتر نداشت.
سوالی که از شیعیان باید پرسیده شود این است که آیا جماعت انصار و مهاجر در مدینه می پذیرفتند که شخصی به این سن جوانی و سختگیری شرعی و با این ذهنیت سو مردم نسبت به وی به مقام خلافت برسد؟
- شوری(7) تا مردم مکه ام القری و هر که در اطراف اوست را از خدا بترسانی.
همانطور که از مفاد این آیه مشخص میگردد و با توجه به حجم سریه و جهاد های مرور شده تا بحال، آیین سیاسی اسلام برای مردم مکه و اطراف آن طراحی و تنظیم شده است. روحیات بیابانگردان دشت حجاز و داشتن روحیه قتال و جنگاوری آنان عامل ایجاد اتفاقات عدیده در تاریخ اسلام و از دوران مدینه به بعد شده است. براستی که اسلام محصول مناسبات قبیله گی مردمانی در زمان و مکان خاص بوده است و بس.
سریه شصت و یکم از تاریخ ثبت شده اسلام هم متاثر از رویدادهای زمان خود بوده است. تمامی این حوادث برگرفته از شرایط زمینی زمان و مکان خود بود. هیچکدام از این رخدادها مقدس و از عالم ماوراء طراحی و مدیریت نشده بود. اصل تقدیرگرایی در قرآن نشات گرفته از تحمیل فرامین محمد بر قوم خود بوده است. محمد برای مقید نمودن بادیه نشینان سرکش و گردن فراز دشت حجاز و تبعیت بیشتر آنان با ابداع الله ضمیر و نهان خود تمامی امورات جاری و روزانه را مدیریت شده بوسیله الله معرفی میکرد. تاریخ اسلام محصول وقایع زمان صدر اسلام بوسیله مافیای قدرت اسلامی در مدینه است. این وقایع همگی تابعیت از متغییره های زمینی و قوانین احتمالات بشری داشته است. همه چیز بر روی زمین و بوسیله همان افراد روزگار خود شکل گرفته است و هیج مدیریت و نظارت آسمانی بر این قبیل موارد وجود نداشته است.
سوالی که تاریخ و مدنیت بشر باید از مذهبیون و معتقدین به این آیین بیابانی و مافیای قدرت اسلامی محمد در مدینه بپرسد این است که:
چرا محمد باید بر قوم بدوی و نیمه وحشی خود که خالق این همه جنایات در این سریه ها بوده اند این همه امیتاز دنیوی و اخروی اعطا نماید؟
مگر خود در قرآن بیان نمی دارد که:
- توبه(97) اعراب (بادیه نشین) در کفر و نفاق از دیگران سخت تر به جهل و نادانی احکام خدا هستند.
چرا باید این قوم را با سلاح عقیدتی خطرناکی بنام جهاد مسلح نماید؟ او نباید فکر می نمود که این قوم نیمه وحشی در بعد از او قادر بر ارائه چه جنایاتی در تاریخ خواهند بود؟
پرسش هایی که برای هواداران آیین سیاسی اسلام باید مطرح گردد:
- باید پرسیده گردد چرا و چگونه عده ای بادیه نشین باید دارای مجوز الهی موهوم در اخذ مال و ثروت و زنان شوهر دار و دختران ملل دیگر باشند؟
- باید پرسیده گردد که چرا باید این همه امتیاز و اعتبار آیات الهی فوق بر قومی بدوی و نیمه وحشی هدیه بگردد؟
- باید پرسیده گردد که پیام اخلاقی این اعمال برگرفته از رذائلت شیطانی در تاریخ بشریت تا به امروز چه بوده است؟
- باید پرسید گردد که چرا این آیات را بر کسانی و با این وجه مشخصه ای ارائه داده است؟
- باید پرسیده گردد که چرا این آیات الهی بر قوم و گروهی تا به این حد بدوی صادر شده است؟
.
.
.
- و باید پرسیده گردد که چگونه شنیع ترین و غیراخلاقی ترین اعمال انسانی( قتل- دستبرد و سرقت اموال دیگران- تجاوز به زنان شوهر دار و دختران افراد شکست خورده) که منافی عقل و معنویات و اخلاق پسندیده آدمی است بوسیله دین اسلام تبلیغ و ثواب و پاداشی هم برای آن در نظر گرفته است؟
تصویری که از مرور این 82 سریه( که 61 مورد آن اشاره شده است) در ذهن هر خواننده ای ایجاد میگردد خشونت محض و جنایتهای تهاجمی متعدد بشری بنام الله و یا خدا می باشد. عنصر رحم و شفقت که بنیان اخلاق و معنویات انسان است در تمامی این سریه ها نامعلوم و مخفی است. طمع و حرص بر کسب غنیمت و القا و اقتدارگرایی ایدئولوزیک بشدت مشهود است.تاریخ اسلام مملو از تفکر ماکیاولیسمی در این قبیل رویدادها و حوادث است. اتفاقات خونبار صدر اسلام در این سریه ها همان اصطلاح معروف « اسلام ناب محمدی» مسلمانان است. عبارتی که بعد از اطلاع و آگاهی از مفاد و مرور مطالب سریه ها بشدت رنگ خواهد باخت و چهره زشت و خوفناک مافیای اسلامی را برملا خواهد کرد.
بررسی ساختار قدرت در اسلام به شیوه شمشیر در دو بخش سریه ها و غزوه ات صدر اسلام.
سریه شصت و یکم و پایانی از مجموعه نوشتارهای سریه ها.
...
سریه علی بن ابی طالب به یمن، رمضان سال 10 هجری و
زمینه ای برای واقعه غدیرخم.
«علی بن ابی طالب» بعد از سریه تخریب بتخانه فلس و اسارت خواهران و دختران «عددی بن حاتم » و کسب غنائم فراوانی از شتر و گوسقندان قوم طی، مجدداً بوسیله محمد برای این سریه هم انتخاب گردید. این چهارمین و آخرین سریه علی بوده است. علی قبلاً در سریه های مافیایی ( 27- 55- 59) هم حضور فعال و پیروزمندانه ای داشته است. محمد تعداد 300 جهادگر اسب سوار را بهمراه وی به منطقه ای در یمن گسیل داشت. هدف و منظور از این سریه دعوت و ارشاد به آیین اسلام بوده است. بعد از چند روز طی مسافت در منطقه ای بنام «مذحج» با نخستین قوای دشمن از قبیله « زبیر» برخورد نمودند. علی تلاش نمود آنان را به اسلام دعوت نماید ولی آنان نه تنها نپذیرفتند بلکه کار به درگیری بین لشگر مسلمان جهادگر و قوای دگراندیشان گردید که با تیر باران بسوی همدیگر آغاز شد.
جنگ و زد و خورد سختی بین دو طرف شروع شد و بالغ بر بیست نفر از قوای دشمن به هلاکت رسید و مابقی هم در بیابانها متواری شدند. مسلمانان احشام و اموال فراوانی به انضمام پارچه های زیبای یمنی و لباسهای زیادی را از کفار به غنیمت و یا دزدی مقدس گرفتند. علی غنائم را بین جهادگران تقسیم و سهم خمس محمد در مدینه را هم جدا کرد.
سران شکست خورده قبیله به نزد علی برگشتند و دعوت اسلام او را از جانب قوم خود پذیرفتند و مسلمان شدند. علی بر آنان آموزش قرآن و سایر امور دینی را ارائه نمود.
علی عجله داشت که زودتر به مکه برسد و محمد را ملاقات کند. غنائم سهم خمس محمد را بدست ابورافع سپرد. قبلاً جهادگران از علی درخواست سهمی از سهم خمس محمد کرده بودند که علی موافقت ننموده بود. رسم فرماندهان دیگر بدین طریق بوده است که قدری از سهم خمس پیامبر را بین جنگاوران تفسیم میکرده اند ولی علی از این عمل امتناع میورزید. در مکه وقتی علی جهادگران را دید که با پیراهنها و جامه های تازه که از سهم خمس محمد بود. به ابو رافع گفت:
چرا سهم خمس محمد را بین آنان تقسیم کرده است؟
و ادامه داد: جهادگران قبلاً از من درخواست سهم بردن جزیی از سهم خمس نموده بودند ولی من موافقت نکردم! پس تمام لباس ها را از تن آنان در آورد. لشگریان از این عمل علی دلگیر شده و بر محمد شکایت کردند. محمد در غدیرخم برای اینکه ناراحتی موجود بر طرف بگردد خطبه ای در این جهت و تایید علی ایراد نمود که مفاد این خطبه و تفسیر آن بین شیعه و سنی عامل اختلاف و این خونریزی میلیونی تا بحال شده است.
علی بعلت سختگیری شرعی فاقد محبوبیت بین تازیان در صدر اسلام بود. در غزوه تبوک بسال رمضان 9 هجری هم که تنها غزوه ای است که علی در آن شرکت نداشته است. محمد ،علی را مسئول نگهداری از خانواده خویش نمود. زود بعد از رفتن محمد به تبوک مسلمانان و ساکنان مدینه بر علی ایراد گرفتند که تو هم بعلت فصل گرما و چیدین خرمای سالیانه ات به نزاع و غزوه تبوک نرفته ای. زود بعد از شنیدن این سخنان مردم مدینه، علی به دنبال سپاه محمد به راه افتاد. محمد بعد از شنیدن موضوع در حضور دیگران به علی گفت: مقام تو بر من مثل مقام هارون بر موسی است!
البته خوب میدانیم که موسی هیچگاه هارون را بر مقام جانشینی خود برنگزید.
علی در زمان فوت محمد فقط 33 سال بیشتر نداشت.
سوالی که از شیعیان باید پرسیده شود این است که آیا جماعت انصار و مهاجر در مدینه می پذیرفتند که شخصی به این سن جوانی و سختگیری شرعی و با این ذهنیت سو مردم نسبت به وی به مقام خلافت برسد؟
- شوری(7) تا مردم مکه ام القری و هر که در اطراف اوست را از خدا بترسانی.
همانطور که از مفاد این آیه مشخص میگردد و با توجه به حجم سریه و جهاد های مرور شده تا بحال، آیین سیاسی اسلام برای مردم مکه و اطراف آن طراحی و تنظیم شده است. روحیات بیابانگردان دشت حجاز و داشتن روحیه قتال و جنگاوری آنان عامل ایجاد اتفاقات عدیده در تاریخ اسلام و از دوران مدینه به بعد شده است. براستی که اسلام محصول مناسبات قبیله گی مردمانی در زمان و مکان خاص بوده است و بس.
سریه شصت و یکم از تاریخ ثبت شده اسلام هم متاثر از رویدادهای زمان خود بوده است. تمامی این حوادث برگرفته از شرایط زمینی زمان و مکان خود بود. هیچکدام از این رخدادها مقدس و از عالم ماوراء طراحی و مدیریت نشده بود. اصل تقدیرگرایی در قرآن نشات گرفته از تحمیل فرامین محمد بر قوم خود بوده است. محمد برای مقید نمودن بادیه نشینان سرکش و گردن فراز دشت حجاز و تبعیت بیشتر آنان با ابداع الله ضمیر و نهان خود تمامی امورات جاری و روزانه را مدیریت شده بوسیله الله معرفی میکرد. تاریخ اسلام محصول وقایع زمان صدر اسلام بوسیله مافیای قدرت اسلامی در مدینه است. این وقایع همگی تابعیت از متغییره های زمینی و قوانین احتمالات بشری داشته است. همه چیز بر روی زمین و بوسیله همان افراد روزگار خود شکل گرفته است و هیج مدیریت و نظارت آسمانی بر این قبیل موارد وجود نداشته است.
سوالی که تاریخ و مدنیت بشر باید از مذهبیون و معتقدین به این آیین بیابانی و مافیای قدرت اسلامی محمد در مدینه بپرسد این است که:
چرا محمد باید بر قوم بدوی و نیمه وحشی خود که خالق این همه جنایات در این سریه ها بوده اند این همه امیتاز دنیوی و اخروی اعطا نماید؟
مگر خود در قرآن بیان نمی دارد که:
- توبه(97) اعراب (بادیه نشین) در کفر و نفاق از دیگران سخت تر به جهل و نادانی احکام خدا هستند.
چرا باید این قوم را با سلاح عقیدتی خطرناکی بنام جهاد مسلح نماید؟ او نباید فکر می نمود که این قوم نیمه وحشی در بعد از او قادر بر ارائه چه جنایاتی در تاریخ خواهند بود؟
پرسش هایی که برای هواداران آیین سیاسی اسلام باید مطرح گردد:
- باید پرسیده گردد چرا و چگونه عده ای بادیه نشین باید دارای مجوز الهی موهوم در اخذ مال و ثروت و زنان شوهر دار و دختران ملل دیگر باشند؟
- باید پرسیده گردد که چرا باید این همه امتیاز و اعتبار آیات الهی فوق بر قومی بدوی و نیمه وحشی هدیه بگردد؟
- باید پرسیده گردد که پیام اخلاقی این اعمال برگرفته از رذائلت شیطانی در تاریخ بشریت تا به امروز چه بوده است؟
- باید پرسید گردد که چرا این آیات را بر کسانی و با این وجه مشخصه ای ارائه داده است؟
- باید پرسیده گردد که چرا این آیات الهی بر قوم و گروهی تا به این حد بدوی صادر شده است؟
.
.
.
- و باید پرسیده گردد که چگونه شنیع ترین و غیراخلاقی ترین اعمال انسانی( قتل- دستبرد و سرقت اموال دیگران- تجاوز به زنان شوهر دار و دختران افراد شکست خورده) که منافی عقل و معنویات و اخلاق پسندیده آدمی است بوسیله دین اسلام تبلیغ و ثواب و پاداشی هم برای آن در نظر گرفته است؟
تصویری که از مرور این 82 سریه( که 61 مورد آن اشاره شده است) در ذهن هر خواننده ای ایجاد میگردد خشونت محض و جنایتهای تهاجمی متعدد بشری بنام الله و یا خدا می باشد. عنصر رحم و شفقت که بنیان اخلاق و معنویات انسان است در تمامی این سریه ها نامعلوم و مخفی است. طمع و حرص بر کسب غنیمت و القا و اقتدارگرایی ایدئولوزیک بشدت مشهود است.تاریخ اسلام مملو از تفکر ماکیاولیسمی در این قبیل رویدادها و حوادث است. اتفاقات خونبار صدر اسلام در این سریه ها همان اصطلاح معروف « اسلام ناب محمدی» مسلمانان است. عبارتی که بعد از اطلاع و آگاهی از مفاد و مرور مطالب سریه ها بشدت رنگ خواهد باخت و چهره زشت و خوفناک مافیای اسلامی را برملا خواهد کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر