۱۳۹۴ فروردین ۴, سه‌شنبه

23 سال نوشته زنده ياد علي دشتي




امروز بخش هاي از كتاب 23 سال را برايتان انتخاب كرده ايم و در انتها هم لينک مطالعه انلاين اين كتاب را براي دوستاني كه مشكل دانلود دارند يا با موبايل توانايي خواندن فايل هاي پي دي اف را ندارند قرار ميدهيم.

خواندن اين كتاب را به تمام دوستان پيشنهاد ميكنيم.

بياييد باهم نگاهي به شأن نذول بعضي از اياتي كه كلام خدا است و قرار است وسيله هدايت انسان باشد نگاهي بياندازيم

ابولهب كه به پيغمبر گفت:“ تبالك يا محمد الهذا دعوتنا؟” (نفرين بر تو محمد، اين بود دعوت تو؟) و خداي كه خالق تمام جهان هستي است

بلافاصله در خشم شده و بي‌درنگ سوره مسد را نازل مي‌فرمايد

خداوند بزرگ از غرور و خودستايي ابوالاشد به تنگ آمده و در سوره بلد جوابي تازيانه وار به كبر و خودنمايي او مي‌دهد.

چنان كه سوره همزه مشتي است به دهان وليد‌بن مغيره و اميه‌بن خلف كه در حضور محمد با چشمك و كلمات نيشدار محمد را استهزاء كرده و به مكنت خود مي‌باليدند.
هم چنين سوره كوثر جواب سركوفت عاص‌بن‌وائل است كه پس از مرگ پسر پيغمبر او را ابتر و بلا عقب گفته است.

خداوند بزرگ و آفريننده كائنات از مسافرت كعب بن اشرف پس از جنگ بدر به مكه سخت درخشم مي‌شود مخصوصاً از اين بابت كه كعب يهودي و اهل كتاب است.
معذالك با مشركان شكست‌خورده همدردي مي‌كند و آن‌ها را برتر از محمد خداپرست و موحد مي‌داند و در آيه‌هاي 51، 52، 53، و54 سوره نساء شكايت تلخي از اين بابت ديده مي‌شود.

سوره حشر رجز‌خواني خداوند است در قلع و قمع بني‌النضير كه سزاي يهوديگري آن‌ها را كف دستشان گذاشته و از اين رو ابن‌عباس آن سوره را، سوره بني‌النضير نام نهاده است.

خدا از حسادت‌ورزي عايشه و حفصه و مزاحمت خاطر رسول خويش ناخشنود شده و به آن دو زن اخطار مي‌كند كه اگر توبه نكنيد و باعث رنجش شويد
خدا و جبرئيل و مؤمنان صالح به ياري او مي‌شتابند و اگر چنين شد و شما را طلاق داد خداوند زنان بهتري را نصيب وي خواهد فرمود، زنان مسلمان، مطيع، روزه‌گير، نمازگزار، مهاجر، بيوه و باكره

اساس سوره نور بر قضيه افك و اتهام عايشه قرار داردو از همين روي در آن سوره حِد افتراي بر زنان عفيفه معين شده و آن حد برخلاف اصل، عطف بماسبق نيز شده و با هشتاد تازيانه‌اي كه به حسان‌بن ثابت و حميه دختر جهش مي‌زنند و پاك دامني عايشه مسلم مي‌شود

مهمترين و برجسته‌ترين دخالت حضرت باري‌تعالي در امور اعراب در جنگ بدر روي داد و سراسر سوره انفال راجع به اين واقعه است.
در اوقاتي كه پيغمبر در تدارك جنگ با روميان بود )سال 10 هجري( به يكي از اعراب متعين فرمود:
“آيا امسال به جنگ با روميان نمي آيي؟
جد ابن قيس جواب داد:
اجازه دهيد شركت نكنم و دچار فتنه نشوم زيرا من زن را زياد دوست دارم و مي ترسم از ديدن زنان رومي اختيار از دست بدهم”
آيه 49 سوره برائة )توبه( در اين باب آمده است:

“وَ منْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائذَن لي وَلاتفْتنّي. اَلا في اْلفتْنةِ سقَطُوا وَ اَنّ جَهَنّمَ لُمحيطة باْلكافِرينَ”
يعني اشخاص مي گويند مرا معذور دار و دچار فتنه مساز، آن ها در فتنه افتاده اند و دوزخ بر كفار مستولي است.

معلوم است آيه از زبان محمد است زيرا جدبن قيس از او اجازه خواسته بود كه در جنگ شركت نكند نه از خدا ولي خدا زود به ياري فرستاده اش مي شتابدو آتش دوزخ را براي كسي كه جرئت و گستاخي را بدان جا رسانيده است كه مي خواهد در جنگ شركت نكند، مي افروزد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر