مکر و حیله در قرآن:
قرآن . سوره آل عمران . آیه 54 :
« دشمنان مکر ورزیدند و الله هم در مقابل به آنها مکر کرد همانا الله از همه کس مکارتر است.»
در جوامع انسانی مکر کردن نشانه ضعف و عجز از بکارگیری راه حل مناسب است،
یک فرد متفکر و توانمند همیشه و در همه حال راه حل هایی موثر تر و البته
*مثبت تر برای رسیدن به اهداف خود دارد.
حتی شما دوستان، خود این را
تجربه کرده اید که در بحث ها با متدینین احتیاجی به مکر و حیله و یا مغلطه
نداشتید و فقط از منطق و پیشینه مطالعات خود استفاده کرده اید شما مکر و
حیله نمیکنید به این دلیل که خود را در موضع ضعف نمیابید.
چرا الله صفتی را که در همه جوامع صفتی نیکو نیست با افتخار به خود نسبت میدهد و از این صفت به خود میبالد ؟
چرا الله بجای اقرار به مکار بودن از علم و آکاهی خود مایه نمیگذارد و کاملا حیله گری را صفتی ناشایس اعلام نمیکند؟
آیا اگر من به عنوان یک مقاله نویس بگویم کسی بهتر از من مغلطه نمیکند
باعث افتخار من است؟ آیا مغلطه کردن از ضعف من نیست؟ و آیا در شأن یک محقق
مغلطه جایی دارد؟
در اینجا بعد از دستورات ضد اخلاقی الله مانند:
- تجاوز به زنان شوهردار
- کشتار دگراندیشان
- جایز شمردن دروغ گویی در هنگام لزوم!!!
و....
چشممان به صفت مکاری و حیله گری الله نیز روشن شد!!!
آیا موجودی که مکار و حیله گر باشد می تواند از لحاظ اخلاقی راهنمای موجودات دیگر باشد؟!
مکر و حیله در قرآن:
قرآن . سوره آل عمران . آیه 54 :
« دشمنان مکر ورزیدند و الله هم در مقابل به آنها مکر کرد همانا الله از همه کس مکارتر است.»
در جوامع انسانی مکر کردن نشانه ضعف و عجز از بکارگیری راه حل مناسب است، یک فرد متفکر و توانمند همیشه و در همه حال راه حل هایی موثر تر و البته *مثبت تر برای رسیدن به اهداف خود دارد.
حتی شما دوستان، خود این را تجربه کرده اید که در بحث ها با متدینین احتیاجی به مکر و حیله و یا مغلطه نداشتید و فقط از منطق و پیشینه مطالعات خود استفاده کرده اید شما مکر و حیله نمیکنید به این دلیل که خود را در موضع ضعف نمیابید.
چرا الله صفتی را که در همه جوامع صفتی نیکو نیست با افتخار به خود نسبت میدهد و از این صفت به خود میبالد ؟
چرا الله بجای اقرار به مکار بودن از علم و آکاهی خود مایه نمیگذارد و کاملا حیله گری را صفتی ناشایس اعلام نمیکند؟
آیا اگر من به عنوان یک مقاله نویس بگویم کسی بهتر از من مغلطه نمیکند باعث افتخار من است؟ آیا مغلطه کردن از ضعف من نیست؟ و آیا در شأن یک محقق مغلطه جایی دارد؟
در اینجا بعد از دستورات ضد اخلاقی الله مانند:
- تجاوز به زنان شوهردار
- کشتار دگراندیشان
- جایز شمردن دروغ گویی در هنگام لزوم!!!
و....
چشممان به صفت مکاری و حیله گری الله نیز روشن شد!!!
آیا موجودی که مکار و حیله گر باشد می تواند از لحاظ اخلاقی راهنمای موجودات دیگر باشد؟!
قرآن . سوره آل عمران . آیه 54 :
« دشمنان مکر ورزیدند و الله هم در مقابل به آنها مکر کرد همانا الله از همه کس مکارتر است.»
در جوامع انسانی مکر کردن نشانه ضعف و عجز از بکارگیری راه حل مناسب است، یک فرد متفکر و توانمند همیشه و در همه حال راه حل هایی موثر تر و البته *مثبت تر برای رسیدن به اهداف خود دارد.
حتی شما دوستان، خود این را تجربه کرده اید که در بحث ها با متدینین احتیاجی به مکر و حیله و یا مغلطه نداشتید و فقط از منطق و پیشینه مطالعات خود استفاده کرده اید شما مکر و حیله نمیکنید به این دلیل که خود را در موضع ضعف نمیابید.
چرا الله صفتی را که در همه جوامع صفتی نیکو نیست با افتخار به خود نسبت میدهد و از این صفت به خود میبالد ؟
چرا الله بجای اقرار به مکار بودن از علم و آکاهی خود مایه نمیگذارد و کاملا حیله گری را صفتی ناشایس اعلام نمیکند؟
آیا اگر من به عنوان یک مقاله نویس بگویم کسی بهتر از من مغلطه نمیکند باعث افتخار من است؟ آیا مغلطه کردن از ضعف من نیست؟ و آیا در شأن یک محقق مغلطه جایی دارد؟
در اینجا بعد از دستورات ضد اخلاقی الله مانند:
- تجاوز به زنان شوهردار
- کشتار دگراندیشان
- جایز شمردن دروغ گویی در هنگام لزوم!!!
و....
چشممان به صفت مکاری و حیله گری الله نیز روشن شد!!!
آیا موجودی که مکار و حیله گر باشد می تواند از لحاظ اخلاقی راهنمای موجودات دیگر باشد؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر